YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/98
KARAR NO : 2018/160
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-98 2018/160 2014/141006
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 7. Ceza

Sanıklar …, … ve … hakkında resmî belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Büyükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesince 02.04.2013 tarih ve 581-198 sayı ile sanıkların beraatlerine; katılan vekilinin, hakkında herhangi bir karar verilmeyen el konulan eşyaların müsaderesini talep etmesi üzerine 06.01.2014 tarihli ve 581-198 sayılı ek karar ile de; el koyma kararına konu eşyaların sahibine iadesine karar verilmiştir.
Ek kararın katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 08.10.2015 tarih ve 7783-29332 sayı ile;
“Sanıklar hakkında resmî belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında verilen beraat hükmünün kesinleştiği ve bu hükmün temyize gelmediği, temyizin kapsamının ise, resmî belgede sahtecilik suçu ile ilgisi bulunmayan ancak soruşturma aşamasında kaçakçılık olayı ile ilgili olarak tanzim edilen 12.03.2011 tarihli sayım-tespit ve muhafaza altına alma tutanağına istinaden Büyükçekmece 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 13.03.2011 tarih ve 2011/251 değişik iş sayılı kararı ile el konulan eşyanın 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun 16/1. maddesi uyarınca yapılan tasfiye talebi üzerine verilen iade kararı olduğu anlaşılmakla; 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 14. maddesi uyarınca 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararı uyarınca temyiz inceleme görevinin Yüksek 7. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 05.03.2018 tarih ve 22685-2507 sayı ile;
“Sanıklar hakkında resmî belgede sahtecilik suçundan iddianamedeki sevk ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı kararında ‘Kaçakçılık ve buna bağlı olarak işlenen evrakta sahtecilik suçlarından birlikte dava açılmış olması hâlinde, temyiz incelemesi 7. Ceza Dairesi tarafından yapılır.’ şeklindeki düzenlemeye göre sanık hakkında resmî belgede sahtecilik suçu ile birlikte kaçakçılık suçundan dava açılmadığı cihetle; inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 11. Ceza Dairesince 02.04.2018 tarih ve 3027-2857 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 tarihli ve 29244 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevlerine ilişkin bölümünde “Kaçakçılık ve buna bağlı olarak işlenen evrakta sahtecilik suçlarından birlikte dava açılmış olması hâlinde, temyiz incelemesi 7. Ceza Dairesi tarafından yapılır.” hükmü kabul edilmiştir.
Dava konusu olayda, sanıklar hakkında resmî belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların beraatlerine karar verilmesi, iddianamede müsaderesi talep edilmeyen ancak soruşturma aşamasında el konulan eşyalar ile ilgili herhangi bir karar verilmemesi nedeniyle katılan vekilinin, el konulan eşyalar hakkında tasfiye kararı verilmesini talep etmesi üzerine ek karar ile el koyma kararına konu eşyaların sahibine iadesine karar verilmesi, resmî belgede sahtecilik suçlarından verilen beraat kararlarının temyiz edilmeksizin kesinleşmesi, temyizin kapsamının, resmî belgede sahtecilik suçu ile ilgisi bulunmayan ancak soruşturma aşamasında kaçakçılık şüphesi nedeniyle tanzim edilen 12.03.2011 tarihli tutanağa istinaden Büyükçekmece 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 13.03.2011 tarih ve 2011/251 değişik iş sayılı kararı ile el konulan eşyanın 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun 16/1. maddesi uyarınca tasfiyesi talebi üzerine verilen iade kararı olması karşısında, el konulan eşyanın kaçak olup olmadığının tartışılıp değerlendirilmesi görevinin kaçakçılık suçlarına ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 05.03.2018 tarihli ve 22685-2507 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.