YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/94
KARAR NO : 2018/156
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-94 2018/156 2015/120986
Yargıtay Daireleri : 3 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 614-186

Sanıklar …, …, … ve … hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Alaşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesince 19.02.2015 tarih ve 614-186 sayı ile; sanık …’ın katılana yönelik mala zarar verme suçundan miktar itibarıyla kesin nitelikte adli para cezası ile cezalandırılmasına; sanıklar … ve …’nın katılana yönelik kasten yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına; sanık …’ın katılana yönelik kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık … ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 13.02.2018 tarih ve 6763-1992 sayı ile;
“Dava konusu eylemler için mahkeme kararındaki yasal nitelendirmeye, uygulanması öngörülen yasa maddelerine göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarih ve 1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü’ kısmı uyarınca, Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 02.04.2018 tarih ve 3591-3595 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanunla değişik 14 ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihine, temyizin kapsamına göre, temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmayacağından, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin, 5 ve 7. fıkraları uyarınca temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 27.01.2017 tarihli ve 29961 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarı ile uygulanması gereken, 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 5. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 6. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması hâlinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 7. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınır.Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz. Çeşitli suçlara ait davalarda, itirazı kabil kararlar nazara alınmadan, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir. İtiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararların mercide yanılma suretiyle ya da sehven temyizi hâlinde inceleme, bu suçlara bakmakla görevli dairece yapılır. Ancak aynı dosyada itiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararlar, diğer suçlarla birlikte temyiz edilmiş olsa bile görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz. …” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Sanık …’ın katılana yönelik mala zarar verme suçundan miktar itibarıyla kesin nitelikte adli para cezası ile cezalandırılmasına; sanıklar … ve … hakkında ise katılana yönelik kasten yaralama suçundan 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca mahkûmiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeniyle bu hükümlerin itiraza tabi olduğu gözönüne alındığında, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hüküm, sanık …’ın katılana yönelik kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine ilişkin karardır.
Buna göre temyizen inceleme görevinin kasten yaralama suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 13.02.2018 tarihli ve 6763-1992 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.