YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/79
KARAR NO : 2018/141
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 09.12.2016
Sayısı : 285-234

Sanık hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında eyleminin kasten öldürmeye teşebbüsü oluşturabileceği gerekçesiyle görevsizlık kararı verilmiş, dosyanın gönderildiği Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesince 21.11.2011 gün 432-364 sayı ile yetkisizlik kararı verilmiş, İstanbul 6. Ağır Ceza Mahkemesince de 19.06.2012 gün ve 148-221 sayı ile karşı yetkisizlik kararı verilmesi üzerine oluşan olumsuz yetki uyuşmazlığı Yargıtay 5. Ceza Dairesince 14.11.2012 gün ve 10842-11338 sayı ile Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesinin yetkisizlik kararının kaldırılmasıyla son bulmuş olup yapılan yargılama sonucunda sanığın kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 26.05.2016 gün ve 28602-12672 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesince 09.12.2016 gün ve 285-234 sayı ile, sanığın kasten öldürmeye teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince 13.02.2018 gün ve 609-487 sayı ile;
“Temyizin kapsamına, daha önce temyiz incelemesi yapan Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin 26.05.2016 günlü 2015/28602 Esas-2016/12672 Karar sayılı bozma ilamının içeriğine, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan ve Resmi Gazetede yayımlanarak 01.02.2013 tarihinde yürürlüğe giren iş bölümüne göre, sanık … hakkında mahkemece verilen hükümle ilgili olarak temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 19.03.2018 gün ve 2374-4693 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 13.02.2018 tarih ve 2017/609 Esas, 2018/487 sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de; Dairemizin 26.05.2016 tarih, 2015/28602 Esas, 2016/12672 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki kanuni nitelendirmenin ‘öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan kanun maddelerinin 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35 olmasına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi, 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” hükmü getirilmiştir.
2017/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yargıtay 3. Ceza Dairesince 26.05.2016 gün ve 28602-12672 sayı ile kasten yaralama suçundan kurulan hükmün bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüsten mahkûmiyet hükmü kurulduğu ve bu suça yönelik hükmün temyiz incelemesine konu olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi, 07.02.2017 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 13.02.2018 gün ve 609-487 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.