YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/63
KARAR NO : 2018/125
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 14.02.2013
Sayısı : 253-68

Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık, resmi evrakta sahtecilik, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın nitelikli dolandırıcılık, resmi evrakta sahtecilik, sahte kredi kartı alma ve sahte kredi kartını kullanma suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 27.03.2017 gün ve 18601-8117 sayı ile;
“Sanığın nitelikli dolandırıcılık, başkasının kimlik bilgileri ile kredi kartı almak, sahte oluşturulan banka veya kredi kartını kullanma ve sahtecilik suçlarından mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri işbölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 3. bendinde, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Mahkeme hükmündeki nitelendirmeye göre temyiz incelemesine konu suçlardan nitelikli dolandırıcılık suçunun TCK’nın 158/1-j-son maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar; sahte oluşturulan banka veya kredi kartını kullanma suçunun cezası ise aynı kanunun 245/3. maddesi uyarınca dört yıldan sekiz yıla kadar hapis hapis cezasından ibaret ve tebliğname tarihinin de 17.09.2014 olduğu gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 8. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 28.02.2018 gün ve 12219-2145 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, iddianame içeriğine, temyizin kapsamına göre sanık müdafiinin temyiz isteminin sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu, sahte kredi kartı üretme veya kullanma suçuna yönelik bir temyiz talebi veya anlatım bulunmamasına ve nitelikli dolandırıcılık suçunun alt ve üst sınırına göre temyize konu edilen suçlardan en ağırı olması ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına göre Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 29.01.2014 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı kararına göre, temyiz istemini inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 14/3. maddesinin a bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, b bendinde ise “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
17.09.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla sanık müdafiinin temyiz taleplerinin kapsamı karşısında, ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler; nitelikli dolandırıcılık, resmi evrakta sahtecilik, sahte kredi kartı alma ve sahte kredi kartını kullanma suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleridir.
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan nitelikli dolandırıcılık suçunun tebliğname tarihindeki yaptırımı 5237 sayılı TCK’nun 158/1-e maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası; resmi belgede sahtecilik suçunun yaptırımı aynı Kanunun 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası; sahte kredi kartı alma suçunun yaptırımı aynı Kanunun 245/2. maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve onbin güne kadar adli para cezası; sahte kredi kartını kullanma suçunun cezası ise aynı Kanunun 245/3. maddesinde dört yıldan sekiz yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası olup, TCK’nun 245/3. maddesinde düzenlenen sahte kredi kartını kullanma suçunun cezası daha fazla olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 28.02.2018 gün ve 12219-2145 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.