YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/6
KARAR NO : 2018/68
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 20.03.2014
Sayısı : 4-104

Sanık … hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlâli, hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Karapınar Asliye Ceza Mahkemesince 23.12.2010 gün ve 10-293 sayı ile; kamu malına zarar verme ve iki ayrı hırsızlık suçundan mahkûmiyetine, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli ile ayrı bir hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı yapılan itiraz, merciince reddedilmek suretiyle kesinleşmiştir.
Temyiz kanun yolu açık olan hükümlerin sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 06.05.2013 gün 4817-8274 sayı ile; düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle Karapınar Asliye Ceza Mahkemesince 20.03.2014 gün ve 4-104 sayı ile hükümler açıklanmış, açıklanan bu kararda ayrıca, Özel Dairece düzeltilerek onanmak suretiyle kesinleşen suçlar yönünden de yeniden hüküm kurulmuştur.
Bu hükümlerin de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince 26.10.2017 gün ve 3173-10788 sayı ile;
“Suça sürüklenen çocuğun 23.12.2010 tarihli karar ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmeyen suçlar için temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 06.05.2013 gün ve 2013/4817 Esas – 2013/8274 Karar sayılı ilamı ile neticelendirildiği, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde işlediği suçlar nedeniyle açıklanan hükümlerin temyiz incelemesinin aynı dairece yapılması uygun olacağı”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 27.12.2017 gün ve 36068-29371 sayı ile;
“Kamu malına zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, nitelikli hırsızlık, basit hırsızlık suçlarından suça sürüklenen çocuğun mahkûmiyetine ilişkin hükümler, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmü de dikkate alınarak, tebliğname tarihinde uygulanması gereken 27.01.2017 gün ve 29961 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümüne ilişkin 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararında yer alan Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü ortak hükümlerin 2. maddesindeki ‘Bu işbölümündeki düzenlemeler yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır’ ile 4. maddesinde yer alan ‘Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu işbölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır’ şeklindeki düzenlemelerden, temyiz incelemesinin, dosyayı daha önceden bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderen daire tarafından değil, 2017/1 sayılı işbölümüne göre 20.03.2017 tarihli tebliğnamedeki suça bakma görevi hangi daireye ait ise o daire tarafından yapılacağının anlaşılmış olması karşısında;
08.05.2017 tarihinde düzenlenen tebliğnameye, hükmün konusuna ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesine göre temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 27.01.2017 gün ve 29961 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarı ile uygulanması gereken, 20.02.2017 gün ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 5. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 6. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 7. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır. Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz. Çeşitli suçlara ait davalarda, itirazı kabil kararlar nazara alınmadan, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir. İtiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararların mercide yanılma suretiyle ya da sehven temyizi halinde inceleme, bu suçlara bakmakla görevli dairece yapılır. Ancak aynı dosyada itiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararlar, diğer suçlarla birlikte temyiz edilmiş olsa bile görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz. …” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Özel Dairece düzeltilerek onanmasına karar verilen kamu malına zarar verme ve iki ayrı hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle bu hükümlere yönelik temyiz istemlerinin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarından açıklanmasına karar verilen mahkûmiyet hükümleridir.
Öte yandan, Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 08.05.2017 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye göre hırsızlık suçunun müeyyidesinin 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a maddesi gereğince üç yıldan yedi yıla kadar hapis, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçunun cezası ise aynı Kanunun 116/2. maddesi gereğince altı aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezası cezası olduğu, TCK’nun 119/1-c maddesinin temel ceza değil artırım içerdiği, ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin dikkate alınamayacağı hususları göz önüne alındığında, hırsızlık suçunun müeyyidesinin daha ağır olduğu anlaşılmakla, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 26.10.2017 gün ve 3173-10788 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.