YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/44
KARAR NO : 2018/106
KARAR TARİHİ : 02.05.2018
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 12.09.2013
Sayısı : 1145-596
Sanık hakkında kasten yaralama suçuna teşebbüs, kişilerin huzur ve sükununu bozma ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Balıkesir 1. Sulh Ceza Mahkemesince 12.09.2013 gün ve 1145-596 sayı ile kasten yaralama suçuna teşebbüsten beraatine, kişilerin huzur ve sükununu bozma ve tehdit suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 20.09.2017 gün ve 49435-20100 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp, hükümlerde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyize konu suçlardan yaptırımı en ağır olan 5237 sayılı TCK’nın 86/2. maddesine uyan yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyizin inceleme görevinin Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 22.01.2018 gün ve 18114-689 sayı ile;
“Temyiz eden … ve … vekili Av. …’nin yaralamaya teşebbüs suçunun mağduru Murat Kıymaz’ın vekili olmadığı anlaşılmakla, sanık … hakkında yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmünü bu nedenle temyize yetkisi bulunmadığından, tehdit ve kişilerin huzur ve sükunu bozma suçları yönünden yapılan incelemede;
İddianamede anlatılan eylemlerin niteliğine, sevk maddelerine, kurulan hükümlere ve temyiz kapsamına ve Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; katılanlar … ve … vekilinin temyiz dilekçesinde yer alan “…Sanık hakkında yaralamaya teşebbüs suçundan beraat kararı verilmesi ve sanığın diğer suçlardan dolayı azami haddin altında karar verilmesi dosya içeriğine, usul ve yasalara aykırı olduğundan, kararın katılanlar lehine bozulması gerektiği…” şeklindeki anlatımları karşısında, katılanlar vekilince sanık hakkında verilen tüm hükümlerin temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
07.12.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 2014/1 sayılı iş bölümünde “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulamaz” düzenlemesine yer verilmemesi ve temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma ve tehdit suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleri ile kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen beraat kararıdır.
Bu nedenle temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca en ağır yaptırımı gerektiren kasten yaralama suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 22.01.2018 gün ve 18114-689 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.