Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/43 E. 2018/105 K. 02.05.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/43
KARAR NO : 2018/105
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 05.03.2015
Sayısı : 621-133

Sanıklar …, … ve … hakkında kasten yaralama, hukuka aykırı olarak kişisel verileri kaydetme ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesince 05.03.2015 gün ve 621-133 sayı ile; sanıkların, kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/1, 87/1-d-son maddeleri; değişen suç vasfına göre özel hayatın gizliliğini ihlâl suçundan TCK’nun 134/1-2. cümlesi uyarınca cezalandırılmalarına ve hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına, konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan ise beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar müdafii ve katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 25.11.2015 gün ve 30163-33581 sayı ile;
“Dava konusu eylemin iddianamede belirlenen yasal niteliğine ve uygulanması öngörülen yasa maddelerine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yüksek Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 23.01.2018 gün ve 57-681 sayı ile;
“Dosya her ne kadar Dairemize görevsizlik kararıyla gönderilmiş ise de; iddianamede açıklanan eylemlere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, görevli dairenin belirlenmesinde dikkate alınamayacağına dair düzenlemenin, tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 19.01.2015 tarihli işbölümü kararında yer almamasına, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
18.09.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 2015/8 sayılı iş bölümünde “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulamaz” düzenlemesine yer verilmemesi ve temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanıklar hakkında kasten yaralama ve özel hayatın gizliliğini ihlâl suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleri ile konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan verilen beraat kararlarıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan kasten yaralama suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 25.11.2015 gün ve 30163-33581 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.