Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/38 E. 2018/100 K. 02.05.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/38
KARAR NO : 2018/100
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 18.03.2011
Sayısı : 579-269

Sanık … hakkında silahla tehdit, sanık … hakkında da kasten yaralama ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık … müdafii ve sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 14.01.2016 gün ve 25423-572 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 18.05.2016 gün ve 354-10843 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, hükmedilen cezalara, Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararına ve temyizin kapsamı ile tebliğname tarihine göre, işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 08.01.2018 gün ve 13749-162 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanık … hakkında kasten yaralama, hakaret ve silahla tehdit suçları ile sanık … hakkında şikâyetçi …’e yönelik hakaret suçundan kurulan beraat hükümleri temyiz edilmeksizin, sanık … hakkında şikâyetçi …’a yönelik kasten yaralama suçu ve şikâyetçiler … ile …’a yönelik hakaret suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar da itiraz edilmeksizin kesinleşmiş olup inceleme temyizin kapsamına göre sanık … hakkında kasten yaralama ve hakaret suçları ile sanık … hakkında silahla tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükümleriyle sınırlı olarak yapılmıştır.
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
26.06.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “…Şüphelilerden …’in mallarının çalındığından bahisle hurdacılık yapan …’in iş yerine gittiği, o sırada iş yerinde bulunan oğlunu doktor raporunda belirtildiği şekilde yaraladığı, olay yerine gelen polis memurlarnın şüpheliyi karakola davet etmesi üzerine polis memurlarına ‘biz neden karakola gelecekmişiz, hurdacılarla ortak çalışıyorsunuz, sizin maaşınızı biz veriyoruz’ diye hakaret ettiği, bu sırada telefonla da …’e hakaret ettiği, bilahare karakola gelindiğinde şüpheli yakınlarının karakol önüne geldiği, şüpheliler … isimli şahsın emanetin 2007/5448 sırasına kayıtlı bulunan kuru sıkı tabanca ile …’ın koluna vurarak kırılmasına neden olduğu, ayrıca şüpheli … ile birlikte ‘a… koyacağım, hepinizi ve içeridekileri öldüreceğim’ diye tehdit ettikleri ve yakınıcı polis memuru …’ı yaraladıkları…” şeklinde anlatılıp temyiz istemiyle sınırlı eylemler yönünden, olayla uyumlu olacak şekilde sanık …’in suçlarının TCK’nun 86/2, 125/1 ve 125/3-a maddeleri uyarınca kasten yaralama ve hakaret, sanık …’ın suçunun da aynı Kanunun 106/2-a maddesi uyarınca silahla tehdit olarak tavsif edildiği görülmektedir. Eylemin gerçekte hangi suçu oluşturduğu ise görevli Özel Dairece yapılacak temyiz incelemesi sonucunda belirlenebilecektir.
Öte yandan, ilkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasını gerektiren silahla tehdit suçunun müeyyidesinin daha ağır olması nedeniyle hükmü temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan işbölümü kararı uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan altı Kurul Üyesi; “Temyiz incelemesinin Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerektiği” görüşüyle karşı oy kullanmışlardır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 14.01.2016 gün ve 25423-572 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde yapılan müzakerede oy çokluğuyla karar verildi.