YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/309
KARAR NO : 2019/23
KARAR TARİHİ : 23.05.2019
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 253-267
Sanık … hakkında kasten adam öldürme suçuna teşebbüsten açılan kamu davasında Tokat Ağır Ceza Mahkemesince 20.06.2014 tarih ve 131-248 sayı ile; sanığın eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 06.06.2016 tarih ve 30252-13271 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Tokat Ağır Ceza Mahkemesince 06.09.2016 tarih ve 253-267 sayı ile sanığın kasten adam öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 05.12.2017 tarih ve 5574-4688 sayı ile;
“Sanık …’in mağdur …’e yönelik eylemi nedeniyle TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d.son, 29 ve 62. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına ilişkin Tokat Ağır Ceza Mahkemesince verilen 2014/131-248 sayılı hükmün Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 06/06/2016 gün ve 2015/30252 Esas, 2016/13271 sayılı Kararı ile bozulduğu, mahkemece bozmaya uyularak bozma yönünde uygulama yapıldığı anlaşılmakla; kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüyle ilgili olarak temyiz inceleme görevinin, ilk incelemeyi yapan Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 03.12.2018 tarih ve 20943-18717 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 05.12.2017 tarih ve 2016/5574 Esas, 2017/4688 sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de; Dairemizin 06.06.2016 tarih, 2015/30252 Esas, 2016/13271 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki kanuni nitelendirmenin ‘kasten öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan kanun maddelerinin 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35. olmasına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.02.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca temyizen inceleme görevinin Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6572 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde;
“Bu iş bölümündeki düzenlemeler yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere teblignamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”
Dördüncü maddesinde;
“Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi işi daire dışına gönderen dairece yapılır.
Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut halleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükmü getirilmiştir.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de; bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan kasten öldürme suçuna teşebbüsten kurulan hükmü temyizen inceleme görevi, tebliğnamenin düzenlendiği 24.10.2016 tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 05.12.2017 tarihli ve 5574-4688 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.