Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/302 E. 2019/16 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/302
KARAR NO : 2019/16
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 18. Ceza
Mahkemesi : ADANA 1. Çocuk
Sayısı : 439-781

Sanık … hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Adana 1. Çocuk Mahkemesince 20.06.2013 tarih ve 439-781 sayı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 28.04.2016 tarih ve 27259-8224 sayı ile;
“Suça sürüklenen çocuğa 5271 sayılı CMK’nın 150/2. maddesi uyarınca zorunlu müdafi atanması gerekli ise de, suça sürüklenen çocuğun savunmasının alındığı 01.12.2012 tarihi itibarıyla 18 yaşını doldurması nedeniyle zorunlu müdafi atanmasının gerekli olmaması ve suça sürüklenen çocuğun da sorgusu esnasında müdafi istemediğini beyan etmesi karşısında, zorunlu müdafiye yapılan tefhim ve tebliğin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı, bu durumda suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen hükümlerin müdafinin yüzüne karşı verilmiş ise de hükmün suça sürüklenen çocuğun kendisine de tebliğ edilmesi ve kendisi tarafından temyiz dilekçesi vermesi hâlinde temyiz isteminin kabul edilmesi gerektiği gözetildiğinde; suça sürüklenen çocuğun kendisine müdafi atandığından haberinin olmadığı, yokluğunda verilen 20.06.2013 tarihli kararın atanan zorunlu müdafiye tefhim edildiği ve hükmün atanan müdafi tarafından temyiz edilmediği anlaşılmakla, gerekçeli kararın suça sürüklenen çocuğa tebliği ile tebligat belgesi ve vermesi hâlinde temyiz dilekçesi de eklenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine,” karar verilmiştir.
Tevdi kararından sonra dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince 10.10.2016 tarih ve 10708-13557 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna ve temyizin kapsamına göre suça sürüklenen çocuğa atılı 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevi Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 19.11.2018 tarih ve 16953-15172 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu iş bölümü kararına, Yargıtay 2. Ceza Dairesi Yüksek Başkanlığı’nın 28.04.2016 tarihli gönderme kararına göre işin incelenmesi Yüksek 2. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve tebliğname tarihi olan 25.06.2014 tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarihli ve 2014/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 4. maddesinde;
“Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar.” hükmü getirilmiştir.

İncelemeye konu dosyada, temyiz talebinin önce Yargıtay 2. Ceza Dairesince incelenerek 28.04.2016 tarih ve 27259-8224 sayı ile gerekçeli kararın sanığa tebliğ edilmek üzere tevdi kararı verildiği anlaşıldığından, tevdi kararı doğrultusunda yapılacak yeniden inceleme görevi de Yargıtay 2. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 10.10.2016 tarihli ve 10708-13557 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.