YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/299
KARAR NO : 2019/13
KARAR TARİHİ : 23.05.2019
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 443-1506
Sanık … hakkında cinsel taciz ve tehdit, sanıklar …, …, …, … ve …hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, sanıklar … ile….’nun mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından beraatlerine; sanıklar …, … ve …’ın şikâyetçi …’a yönelik işledikleri mala zarar verme suçundan kesin nitelikte adli para cezası, şikâyetçiler …’ye ve …’a yönelik işledikleri kasten yaralama suçundan ayrı ayrı adli para cezası ile cezalandırılmalarına, kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına; sanık …’nin cinsel taciz ve tehdit suçlarından ise hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin şikâyetçi … ve vekili ile sanıklar … ve … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 14. Ceza Dairesince 18.10.2017 tarih ve 10241-4842 sayı ile;
“İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizlerin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 günlü, 2017/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi üst sınırı itibariyle en ağır cezayı içeren mala zarar verme suçu yönünden Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 09.04.2018 tarih ve 22107-3916 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre ve temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmayacağı, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin, 5., 6. ve 7. fıkraları uyarınca temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 09.05.2018 tarih ve 3136-9149 sayı ile;
“Hükümlerde kabul edilen eylemlerden en ağır yaptırımın mala zarar verme suçuna ilişkin olmasına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 8. Ceza Dairesince 12.12.2018 tarih ve 6464-14312 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
31.10.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 2014/1 sayılı iş bölümünde “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulamaz” düzenlemesine yer verilmemesi ve temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler; sanıklar … ve Sevda (Delibaş) Fidanoğlu hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından kurulan beraat, sanıklar …, … ve … hakkında mala zarar verme suçundan verilen kesin nitelikteki adli para cezaları ile sanık … hakkında cinsel taciz ve tehdit suçlarından verilen mahkûmiyet hükümleridir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan mala zarar verme suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 09.04.2018 tarihli ve 22107-3916 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.