Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/295 E. 2019/9 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/295
KARAR NO : 2019/9
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 18 ve 12. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 866-122

Sanık … hakkında kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret, gizliliğin ihlali ve adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Bakırköy 2. Asliye Ceza Mahkemesince 21.03.2012 tarih ve 866-122 sayı ile sanığın aynı suçlardan beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılanlar …, …, … ve … tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesince 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 22.01.2015 tarihli ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni iş bölümü nedeniyle Daire Başkanı tarafından imzalanan 09.02.2015 tarihli ve 2384-948 sayılı gönderme kararıyla dosyanın devredildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince 21.12.2015 tarih ve 1961-5151 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, nitelendirmedeki ağırlığa temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi hükmüne, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararındaki iş bölümüne göre, işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 06.02.2018 tarih ve 443-1146 sayı ile;
“Dosya her ne kadar Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamede açıklanan eylemlere, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu, 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararına, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 12. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 24.10.2018 tarih ve 2310-10175 sayı ile;
“Sanık hakkında gizliliğin ihlali, adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerinin katılanlar tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.01.2014 tarihli tebliğnamesi ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanan ve 22.01.2015 tarihli, 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 19.01.2015 tarihli, 2015/8 sayılı iş bölümü kararı gereğince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 09.02.2015 tarihli, 2014/2384-2015/948 sayılı tevdii kararıyla dosyanın Yargıtay 16. Ceza Dairesine gönderildiği,
Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 21.12.2015 tarihli, 2015/1961-2015/5151 sayılı; ‘Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, nitelendirmedeki ağırlığa, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi hükmüne, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararındaki iş bölümüne göre, işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesine ait olmakla, Dairemizin görevsizliğine, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine…’ biçimindeki kararıyla dosyanın Yargıtay 18. Ceza Dairesine gönderildiği,
Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 06.02.2018 tarihli, 2016/443-2018/1146 sayılı; ‘Dosya her ne kadar Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamede açıklanan eylemlere, 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunun hazırlamış olduğu, 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararına, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 12. Ceza Dairesi’nin görevine girdiğinden, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine…’ biçimindeki kararıyla dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.12.2016 tarihli ve 220-220 sayılı kararında; Yargıtay Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması başka bir anlatımla karşılıklı iki dairenin görevsizlik kararı vermesi gerektiği ifade edilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.12.2016 tarihli ve 141-141 sayılı kararında, ‘…Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır. Somut olayda 03.12.2015 tarihli tebliğname tarihi itibarıyla, kanun yararına bozmaya konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen; adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nın 288. maddesi uyarınca elli günden az olmamak üzere adli para cezası, kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçunun yaptırımı ise aynı Kanunun 125/3-a maddesi uyarınca bir yıldan iki yıla kadar hapis cezası olup, kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, kanun yararına bozma incelemesinin, kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla görevli Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait olduğu kabul edilmelidir. Bu itibarla, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir…’ açıklamalarına yer verilmiştir.
Özetlenen dosya kapsamına ve Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun kararlarına, katılanlar tarafından temyiz incelemesine konu edilen eylemlere ilişkin iddianamedeki nitelendirme ve açıklamaya, tebliğname tarihine nazaran TCK’nın 125/3-a madde, fıkra ve bendindeki hakaret suçunun cezasının, TCK’nın 285/5. madde ve fıkrasındaki gizliliğin ihlali ile TCK’nın 288/1. madde ve fıkrasındaki adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçlarının cezasından daha ağır olmasına göre, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve 28.01.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararı gereğince temyize konu beraat hükümlerinin incelenmesi görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait ise de, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 19.04.2017 tarihli ve 2016/Bşk-401 esas, 2017/7 sayılı kararında vurgulandığı üzere, 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevlerine ilişkin bölümünde; ‘4. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan TCK’nın 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127, 128, 129, 130, 131, 181, 182, 183 ve 184. maddelerinde düzenlenen suçlara ait dava dosyaları, yeni kurulan dairelerin başkanları, üyeleri ve tetkik hâkimlerinin belirlenmesi tarihinden itibaren on gün içinde işbölümü değişikliği nedeniyle 18. Ceza Dairesine devredilir.’ düzenlemesine yer verilmesinden dolayı temyize konu beraat hükümlerinin incelenmesi görevi Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14 maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddesinin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
28.01.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin “…Yaygın süreli yayın yapan Milli Gazete gazetesi’nin 1. sayfasında ‘Cihaner’i kurtarma OPERASYONU TAMAM; Cihaner’i kurtarma planı şöyle anlatılıyordu;’ başlığı ile başlayıp, 4. sayfada ‘Cihaner’e tahliye’ başlığı ile devam eden haberlerin bütünü itibariyle;
Yargıtay 11. Ceza Dariesi’nin 2010/1 esasına kayden derdest olan kamu davası ile ilgili olarak;
18.06.2010 tarihli duruşmasında aralarında İlhan Cihaner’in de bulunduğu sanıkların tahliyesine dair kararın, mağdurlar tarafından, hukuka aykırı olarak yürütülen bir plan dahilinde ve taraflı olarak verildiğine dair ayrıntılı haber ve yorumlara yer verilerek, haber verme özgürlüğü ve eleştiri sınırları aşılıp, TCK’nun 126/1. maddesi uyarınca hedef gösterilen mağdurların ifa ettikleri kamu görevi nedeniyle mesleki onur, şeref ve saygınlıklarına alenen saldırıda ve derdest olan kamu davası itibariyle savcı hakim ve mahkemeyi etkilemek amacıyla alenen yazılı beyanda bulunulduğu, anılan dosyanın sanığı İlhan Cihaner’in suçlu olarak damgalanmasını sağlayacak şekilde fotoğrafının yayımlandığı, böylelikle atılı suçların işlendiği anlaşıldığından;
Şüphelinin haberi yapan gazete muhabirlerine ait kimlik bilgilerini de ibraz etmeyerek 5187 Sayılı Kanunun 11. maddesince sorumluluğunu doğrudan üstlendiği ve atılı suçu işlediği, iddiayı doğrulayan, suça konu gazete haber içeriği ile anlaşıldığı” şeklinde anlatılması karşısında, sanık hakkında kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret, gizliliğin ihlali ve adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçlarından kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların 28.01.2014 olan tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede adil yargılanmayı etkilemeye teşebbüs suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nın 288. maddesi uyarınca elli günden az olmamak üzere adli para cezası, gizliliğin ihlâli suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 285/5. maddesinde altı aydan iki yıla kadar hapis, kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçunun yaptırımı ise aynı Kanun’un 125/3-a maddesi uyarınca bir yıldan iki yıla kadar hapis cezası olup kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
1- Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 06.02.2018 tarihli ve 443-1146 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.