YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/287
KARAR NO : 2019/1
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 28-104

Sanık hakkında hakaret, mala zarar verme, geceleyin birden fazla kişi tarafından birlikte konut dokunulmazlığının ihlali ve birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda atılı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 05.06.2018 tarih ve 20556-11259 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemler ve sevk maddeleri ile temyizin kapsamı ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun ceza daireleri arasındaki iş bölümüne dair kararına göre, sanık hakkında TCK’nın 106/2-c maddesi kapsamında tehdit, 116/1-4, 119/1-c maddelerine göre konut dokunulmazlığını bozma, TCK’nın 125/1-4 maddeleri uyarınca hakaret ve TCK’nın 151/1. maddesi uyarınca mala zarar verme suçlarından kamu davası açılıp aynı maddeler uyarınca hüküm kurulmuş bulunmakla, en ağır yaptırımı konut dokunulmazlığını bozma suçunun içerdiğinin anlaşılması nedeniyle, işin incelenmesinin Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 01.11.2018 tarih ve 5224-14205 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu iş bölümü kararına göre işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen ve tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrası;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” şeklinde düzenlenmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğname tarihinin 22.04.2014 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan hakaret suçunun yaptırımı TCK’nın 125/1. maddesinde üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası; mala zarar verme suçunun yaptırımı TCK’nın 151/1. maddesinde dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası; birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nun 106/2-c

maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası; geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali suçunun yaptırımı TCK’nın 116/4. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası olup suçun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi nedeniyle uygulanması gereken TCK’nın 119/1-c maddesinin temel ceza değil artırım içerdiği ve ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin dikkate alınamayacağı hususları göz önüne alındığında, birden fazla kişi ile birlikte tehdit suçunun yaptırımı daha fazla olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan iş bölümü kararı uyarınca tehdit suçlarına bakmakla yetkili ve görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 05.06.2018 tarihli ve 20556-11259 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.