YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/285
KARAR NO : 2018/347
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 1. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 119-272

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında sanığın eyleminin TCK’nın 81/1, 35. maddeleri kapsamında kasten öldürmeye teşebbüsü oluşturabileceğinden bahisle Akhisar 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen görevsizlik kararına yapılan itiraz üzerine Akhisar Ağır Ceza Mahkemesince 19.09.2013 tarih ve 1028 değişik iş sayı ile itirazın kabulüne karar verilmiş, bu kararın zımni görevsizlik kararı niteliğinde olduğu kabul edilerek oluşan görev uyuşmazlığının çözümü bakımından Yargıtay 5. Ceza Dairesince 31.01.2014 tarih ve 1312-1166 sayı ile Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmiş olup yapılan yargılama sonucunda, Akhisar Ağır Ceza Mahkemesince 29.05.2014 tarih ve 85-246 sayı ile sanığın kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 08.03.2016 tarih 26817-5924 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Akhisar Ağır Ceza Mahkemesince 19.07.2016 tarih ve 119-272 sayı ile; sanığın kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 07.06.2017 tarih ve 17952-8120 sayı ile;
“Dava konusu eylem için mahkeme kararındaki yasal nitelendirmeye ve uygulanan yasa maddelerine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa’nın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.02.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince 05.12.2017 tarih ve 1518-4736 sayı ile;
“Temyizin kapsamına, daha önce temyiz incelemesi yapan Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin 08.03.2016 günlü, 2015/26817 Esas-2016/5924 Karar sayılı bozma ilamının içeriğine, Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan ve Resmi Gazete’de yayımlanarak 01/02/2013 tarihinde yürürlüğe giren iş bölümüne göre, sanık hakkında mahkemece verilen hükümle ilgili olarak temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 26.11.2018 tarih ve 20935-18160 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 05.12.2017 tarih ve 2017/1518 Esas, 2017/4736 sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de; Dairemizin 08.03.2016 tarih, 2015/26817 Esas, 2016/5924 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki kanuni nitelendirmenin ‘kasten öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan kanun maddelerinin 5237 sayılı TCK’nın 81/1, 35. olmasına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.02.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca temyizen inceleme görevinin Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 1. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6572 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde;
“Bu iş bölümündeki düzenlemeler yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere teblignamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”
Dördüncü maddesinde;
“Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi işi daire dışına gönderen dairece yapılır.
Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut halleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükümleri getirilmiştir.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince 08.03.2016 tarih 26817-5924 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüsten kurulan mahkûmiyet hükmünü temyizen inceleme görevi, 01.12.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 05.12.2017 tarihli ve 1518-4736 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.