YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/284
KARAR NO : 2018/346
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 19. Ceza ve 2. Hukuk
Mahkemesi : ANTALYA 2. Çocuk
Sayısı : 15

Antalya Milli Eğitim Müdürlüğünün talebi üzerine Antalya 1. Sulh Hukuk Mahkemesince 20.02.1980 tarih ve 257-219 sayı ile davalı …’ın Milli Eğitim Bakanlığına ait yurtta koruma altına alınmasına ilişkin verilen karar, Antalya İl Sosyal Hizmetler Müdürlüğünün talebi üzerine Antalya 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 02.12.1988 tarihli ve 1520-1446 sayılı kararıyla kaldırılmıştır.
Koruma kararının kaldırılmasına ilişkin hükmün davalı … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Hukuk Dairesince 09.03.2016 tarih ve 16362-3086 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sırasında Antalya 1. Sulh Hukuk Mahkemesince verilen 22.09.2016 tarihli ve 1141-1248 sayılı görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Antalya 1. Çocuk Mahkemesince 08.12.2016 tarih ve 180 değişik iş sayı ile; davalı …’ın talebinin reddi ile tedbir yönünde karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara yönelik davalı … tarafından itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine dosyayı inceleyen Antalya 2. Çocuk Mahkemesince 30.01.2017 tarih ve 15 değişik iş sayı ile itirazın reddine karar verilmiştir.
Anılan karara karşı Adalet Bakanlığınca kanun yararına bozma isteminde bulunulması üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.08.2017 tarihli ve 48042 sayılı ihbarnamesi ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince 04.06.2018 tarih ve 4078-6727 sayı ile;
“Hükmün konusuna, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararına göre, kanun yararına bozma istemine konu karar, 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu’ndan kaynaklanan korunmaya muhtaç çocuklar hakkında alınacak karar ve tedbirlere ilişkin olup inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 2. Hukuk Dairesine ait bulunduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Hukuk Dairesince de 27.09.2018 tarih ve 4587-10122 sayı ile;
“6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na, 31.3.2011 tarihli 6217 sayılı Kanun’un 3. maddesiyle ilave edilen Geçici 3. maddenin (1.) fıkrası gereğince; 1086 sayılı Kanun’un temyize ilişkin hükümlerinin uygulanması gerekmiştir.
Davacı kurum tarafından koruma kararının kaldırılması talebinde bulunulmuş, Antalya 1. Çocuk Mahkemesi tarafından 08.12.2016 tarihli kararı ile talebin reddi ile tedbir yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, koruma kararının kaldırılması istenen …’ın itirazı üzerine Antalya 2. Çocuk Mahkemesi tarafından itirazın reddine karar verilmiş, Adalet Bakanlığının 28.07.2017 tarihli yazıları ile de karar ile ilgili kanun yararına bozma talebinde bulunulmuştur.
İncelenmesi talep edilen karar; Antalya 1. Çocuk Mahkemesi tarafından verilmiş olup, sonuçta ceza mahkemesi kararı olduğundan tebliğname düzenlenmek ve tebliğname sonucuna göre ilgili ceza dairesine gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmesi gerektiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 19. Ceza ve 2. Hukuk Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; davalı hakkında verilen koruma tedbirinin kaldırılması kararına karşı yapılan itirazın, merci tarafından reddedilmesine ilişkin verilen karara karşı kanun yararına bozma talebinin incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkin ise de; öncelikle uyuşmazlığın çözümünde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun görevli bulunup bulunmadığının belirlenmesi gerekmiştir.
Yargıtay Kanunu’nun 9/1. maddesi uyarınca “Birinci Başkan ile ceza dairelerinden seçilen Birinci Başkanvekili ve ceza daireleri başkanlarından” oluşan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun görevi aynı Kanun’un 17/3. maddesinde; “Ceza daireleri arasında meydana gelen görev ve işbölümü uyuşmazlıklarını karara bağlamak” şeklinde sayılmış, “Birinci Başkan ile Birinci Başkanvekillerinden ve Daire Başkanlarından” oluşan Başkanlar Kurulunun görevleri de 17/1-a maddesinde; “Hukuk ve ceza daireleri arasında meydana gelen görev ve iş bölümü uyuşmazlıklarını kesin karara bağlamak, fiili veya hukuki imkansızlık sebebiyle bir dairenin görevine giren işe bakamaması halinde bir başka daireyi görevlendirmek” şeklinde açıkça gösterilmiştir.
Görüldüğü gibi Yargıtay 19. Ceza ve 2. Hukuk Daireleri arasında oluşan olumsuz görev uyuşmazlığını çözme görevi, “Birinci Başkan ile ceza dairelerinden seçilen Birinci Başkanvekili ve ceza daireleri başkanlarından” oluşan Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna ait bulunmayıp, “Birinci Başkan ile Birinci Başkanvekillerinden ve Daire Başkanlarından” oluşan Yargıtay Başkanlar Kuruluna aittir.
Bu itibarla, olumsuz görev uyuşmazlığın çözülebilmesi için dosyanın Yargıtay Başkanlar Kuruluna gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 19. Ceza Dairesi ile Yargıtay 2. Hukuk Dairesi arasında oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü amacıyla dosyanın Yargıtay Başkanlar Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİ EDİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.