Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/282 E. 2018/344 K. 28.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/282
KARAR NO : 2018/344
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Sayısı : 449-752

Sanıklar…, … ve …. hakkında güveni kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda aynı suçtan sanıklar …. ve …’ın mahkûmiyetine; sanık … ….’ın ise beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 10.10.2018 tarih ve 10155-6535 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı kararının, Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen II numaralı bölümünün, ortak hükümler başlığını taşıyan 3. bendinde, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; iddianame sevkinde her ne kadar sanıkların güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılması talebi ile kamu davası açılmış olsa da, iddianamedeki anlatım ve sevkin uyumsuz olduğu durumlarda anlatıma itibar edileceği, anlatımın ise TCK’nın 289. maddesinde yer alan muhafaza görevinin kötüye kullanılması suçunu oluşturduğu anlaşıldığından,
İddianamedeki anlatım ve nitelendirme, temyiz kapsamı ve Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 26.11.2018 tarih ve 10945-13310 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 3 no.lu fıkrası uyarınca, Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnamler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınacağının belirtildiği, incelenen dosya içeriğine göre 09.10.2013 tarihli hükümde sanıklar …. ve …’ın güveni kötüye kullanma suçundan mahkûmiyetlerine karar verildiği anlaşılmakla; 09.05.2015 tarihli tebliğname ve temyizin kapsamına göre ve Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 2018/145 esas, 2018/207 sayılı emsal kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” biçiminde değiştirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 14.05.2015 olduğu göz önüne alındığında, mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve temyizin kapsmaına göre temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 10.10.2018 tarihli ve 10155-6535 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.