YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/281
KARAR NO : 2018/343
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 313-502

Sanıklar … ve … hakkında nitelikli hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesince 30.07.2010 tarih ve 501-332 sayı ile, sanıkların mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar müdafileri tarafından tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 03.07.2013 tarih ve 101104-12423 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesince 18.11.2014 tarih ve 313-502 sayı ile sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.06.2018 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince 22.10.2018 tarih ve 5182-11794 sayı ile;
“Bozmadan önce verilen karar Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 03.07.2013 gün ve 2013/10104 E., 2013/12423 K. sayılı ilamı ile incelenip sonuçlandırılmış olması nedeniyle, tebliğnamenin düzenlendiği tarih itibarıyla işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 26.11.2018 tarih ve 10944-13281 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14 ve eklenen geçici 13 maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması hâlinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarlarının göz önünde bulundurulacağı ve tebliğname tarihine göre temyiz incelemesinde incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanın hırsızlık suçu olduğu; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 21.02.2018 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş Bölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6, 7 ve 8 fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (2.) Ceza Dairesine ait olduğu,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiş olup maddedeki “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerekmektedir.
Bu nedenle, incelemeye konu dosyada Yerel Mahkemece kurulan ilk hükümler Yargıtay 15. Ceza Dairesince bozulmuş ise de, temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 20.06.2018 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye göre nitelikli hırsızlık suçunun yaptırımı TCK’nın 142. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis cezası; kamu malına zarar verme suçunun cezası ise aynı Kanun’un 152. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi gereğince bir yıldan dört yıla kadar hapis cezası olup nitelikli hırsızlık suçunun yaptırımı daha fazla olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 22.10.2018 tarihli ve 5182-11794 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.