Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/277 E. 2018/339 K. 28.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/277
KARAR NO : 2018/339
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 10. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 79-93

Sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma, tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma, kasten yaralama, 6136 sayılı Kanuna muhalefet ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanık …’ın tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından mahkûmiyetine, uyuşturucu madde ticareti yapma ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından beraatine, sanık …’in tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma suçundan mahkûmiyetine, sanık …’nın mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar … ve … müdafileri ile sanıklar … ve … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 12.04.2016 tarih ve 3825-4834 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; sanık hakkında düzenlenen iddianame, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 26.02.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 9. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (10.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 10. Ceza Dairesince de 20.11.2018 tarih ve 2114-8211 sayı ile;
“Her ne kadar sanık … hakkında verilen uyuşturucu madde ticareti yapma suçuna ilişkin beraat hükmü ile ilgili olarak sanık müdafiinin vekalet ücretine yönelik temyiz talebi var ise de; bu talebin suç vasfına, suçun hukuki nitelendirilmesine ve gerekçesine yönelik olmadığı için Dairemizin görev alanına giren suçlarla ilgili esas yönünden inceleme yapılmasının mümkün olmadığı, ayrıca tebliğnamede de bu talebe ilişkin bir görüş de bulunmadığı, temyize konu olan mahkûmiyetlere ilişkin diğer suçların ise Dairemizin görev alanına giren suçlardan olmadığı anlaşılmakla; dosyanın davaya bakmakla görevli Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmesinin uygun olduğu düşünülmüştür.
Açıklanan nedenlerle, tebliğnamenin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş Bölümü ortak hükümler kısmının 9. bendinde yer alan ‘Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli Dairece yapılır.’ şeklindeki düzenleme ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi hükmüne göre, dosyayı inceleme görevi Yargıtay 8. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 10. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamından; sanık … müdafisinin sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükümleri ile birlikte uyuşturucu madde ticareti yapma ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından verilen beraat hükümlerini de vekalet ücreti ile sınırlı olarak temyiz etmesi ve vekalet ücretine yönelik bu temyizin ilk bakışta reddedilecek temyiz talebi kapsamında bulunmaması karşısında, 09.03.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla temyiz taleplerinin kapsamı gözetildiğinde ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma, tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma, kasten yaralama, 6136 sayılı Kanuna muhalefet ve mala zarar verme suçlarından suçlarından verilen mahkûmiyet ve beraat kararlarıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun cezası daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 10. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 20.11.2018 tarihli ve 2114-8211 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 10. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.