YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/275
KARAR NO : 2018/337
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 90-9

Sanıklar …, … ve … hakkında nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında, İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesince 26.10.2011 tarih ve 199-319 sayı ile; sanıkların eyleminin TCK’nın 37. maddesi delaletiyle 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 160/1-2. maddelerinde düzenlenen zimmet suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda ise sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasının, dava zamanaşımı süresinin dolmuş olması sebebiyle ayrı ayrı ortadan kaldırılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan banka vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 14.04.2015 tarih ve 3093-25413 sayı ile;
“2297 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesindeki ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmü uyarınca; İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.10.2011 gün ve 2008/199 esas, 2011/319 sayılı görevsizlik kararındaki sevk ve tavsife, hükmün konusuna, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 7. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 09.07.2018 tarih ve 12775-7964 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Yasayla değişik 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararına göre, inceleme görevi Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 15.11.2018 tarih ve 5798-8090 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen II numaralı bölümün ortak hükümler başlığının 3. bendinde, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, 28/06/2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun ‘Dairelerinin görevleri’ başlıklı 14. maddesinin b bendinde ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükümlerine yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; tebliğnamenin 28/06/2014 tarihinden sonra düzenlenmiş olması karşısında, 26/10/2011 tarihli İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/199 esas, 2011/319 sayılı görevsizlik kararında sanıklardan …’nin eyleminin ‘bankacılık kanunu kapsamında zimmet’ sevk maddeleri gösterilerek nitelendirildiğinin anlaşılması karşısında, görevsizlik kararındaki sevk ve tavsif, hükmün konusu, temyizin kapsamına göre açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin (7.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle (a) bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” biçiminde değiştirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 30.03.2015 olduğu göz önüne alındığında, Ceza Dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianame yerine geçen belge niteliğindeki İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararında, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 160/1-2. maddelerinin gösterilmiş olması karşısında, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 09.07.2018 tarihli ve 12775-7964 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.