Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/272 E. 2018/334 K. 28.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/272
KARAR NO : 2018/334
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 23 (15). Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 342-405

Sanık … hakkında görevi ihmal ve güveni kötüye kullanma suçlarından açılan kamu davasında eylemlerinin bir bütün hâlinde görevi ihmal suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 21.11.2013 tarih ve 3136-11148 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevi yüksek Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 22.01.2015 tarihli ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni iş bölümü nedeniyle, Daire Başkanı tarafından imzalanan 06.02.2015 tarihli ve 33152-9069 sayılı gönderme kararıyla dosyanın devredildiği Yargıtay 23. Ceza Dairesince 08.02.2016 tarih ve 6981-938 sayı ile;

2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 14. maddesinin 3.fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Yargıtay 5. Ceza Dairesi’nin 02/05/2014 tarih 2013/170 E 2014/4862 K sayılı ilamında da belirtildiği üzere; 01.01.2009 tarihinden sonra avukatların vekalet aldığı kişiden aldığı paraları uhdesine geçirmek şeklindeki eylemin güveni kötüye kullanma suçunu değil TCK’nın 247. maddesinde yazılı zimmet suçunu oluşturacağının anlaşılmış olması karşısında;
İddianamedeki anlatım, nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun değişiklikten önceki 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi 5. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 5. Ceza Dairesince 05.11.2018 tarih ve 1704-8504 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 23 (15). Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiştir.
Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianame yerine geçen son soruşturmanın açılmasına dair karar da eylemin; “Avukat …’nin, şikayetçinin kardeşi olan Mehmet Ekinci’nin vefatı nedeni ile Güneş Sigorta ve AİG Sigorta A.Ş. Aleyhine dava açmak üzere şikayetçinin vekilliğini üstlenerek, 10.05.2007 ve 29.01.2009 tarihli belgeler karşılığında 4.300 Türk lirası ile teminat parası olduğunu söyleyerek şikayetçiden haricen 9.000 Türk lirası olmak üzere toplam 13.300 Türk lirası masraf ve vekalet ücreti almasına rağmen ilgili davayı açmadığı gibi, şikayetçinin Ankara 8. Noterliği aracılığıyla kendisine gönderdiği 08.05.2009 tarihli ve 2932 yevmiye sayılı ihtarnameye rağmen şikayetçiye herhangi bir bilgi de vermediği…” şeklinde anlatılması karşısında sanık hakkında görevi ihmal suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Bu suça ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 5. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 21.11.2013 tarihli ve 3136-11148 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 5. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.