YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/271
KARAR NO : 2018/333
KARAR TARİHİ : 28.12.2018
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 5. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 45-127
Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, İstanbul 70. Asliye Ceza Mahkemesince 17.02.2015 tarih ve 45-127 sayı ile; sanığın zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.08.2017 tarihli tebliğnamesiyle dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 16.04.2018 tarih ve 12034-6862 sayı ile;
“Dava konusu zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması eylemi için mahkeme kararındaki yasal nitelendirmeye ve uygulanan Kanun maddelerine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarihli ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 5. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 17.10.2018 tarih ve 4895-7524 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanan ve Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girip 01.02.2017 tarihi itibarıyla uygulanmaya başlanan 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü Kararına ve bu kararda Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümünü düzenleyen ortak hükümler başlıklı bölümün 2. maddesindeki ‘Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.’ ve 5. maddesindeki ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.’ şeklindeki düzenlemelere, yine olay günü eşini hastaneye getiren ve hastanede görevli müşteki polis memuruyla tartışıp kasten yaralayan sanık hakkında zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; somut olayda müşteki olan polis memuru hakkında zor kullanma yetkisinin aşılması suretiyle kasten yaralama suçundan açılmış bir dava bulunmadığı halde, bu şekilde karar verilmiş olmasına ve tebliğnamenin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre; temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 3. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, beşinci maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” hükmü getirilmiştir.
12.08.2017 tebliğname tarihi itibarıyla sanık müdafisinin temyiz talebinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hüküm sanık hakkında zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suçundan kurulan mahkûmiyet kararıdır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 12.08.2017 olduğu göz önüne alındığında temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 5. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 17.10.2018 tarihli ve 4895-7524 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 5. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.