YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/269
KARAR NO : 2018/331
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 393-93

Sanık … hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul Anadolu 32. Asliye Ceza Mahkemesince 13.02.2014 tarih ve 531-45 sayı ile sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 12.10.2016 tarih ve 858-17451 sayı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda İstanbul Anadolu 32. Asliye Ceza Mahkemesince 15.11.2016 tarih ve 551-749 sayı ile; sanığın eyleminin kasten öldürme suçuna teşebbüsü oluşturabileceği gerekçesiyle ağır ceza mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 06.04.2017 tarih ve 393-93 sayı ile sanığın kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince 04.12.2017 tarih ve 1656-4665 sayı ile;
“Temyizin kapsamına, daha önce temyiz incelemesi yapan Yargıtay Yüksek 3.Ceza Dairesinin 12.10.2016 günlü 2016/858 Esas-2016/17451 Karar sayılı bozma ilamının içeriğine, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14.maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan ve Resmi Gazetede yayımlanarak 01.02.2013 tarihinde yürürlüğe giren iş bölümüne göre, sanık hakkında mahkemece verilen hükümle ilgili olarak temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay 3.Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 24.10.2018 tarih ve 20925-15944 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 04.12.2017 tarih ve 2017/1656 Esas – 2017/4665 sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de; Dairemizin 12.10.2016 tarih ve 2016/858 Esas – 2016/17451 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki kanuni nitelendirmenin ‘öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan kanun maddelerinin ise 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35 olmasına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi, 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yada olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” hükmü getirilmiştir.
2017/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan 13.02.2014 tarihli hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince 12.10.2016 tarih ve 858-17451 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüsten kurulan mahkûmiyet hükmünü temyizen inceleme görevi, 09.07.2017 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 04.12.2017 tarihli ve 1656-4665 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.