Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/262 E. 2018/324 K. 28.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/262
KARAR NO : 2018/324
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 17 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Sayısı : 629-456

Şikâyetçi sanıklar … ve … hakkında bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık, hakaret ve kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, şikâyetçi sanık …’un katılan …’a yönelik hırsızlık suçundan mahkûmiyetine, şikâyetçi sanık …’e yönelik hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına; şikâyetçi sanık …’in ise şikâyetçi sanık …’a yönelik hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin şikâyetçi sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 17. Ceza Dairesince 13.04.2016 tarih ve 25924-5215 sayı ile;
“İddianamede sanığın üzerine atılı eylem ve olayın anlatılış biçimi, mahkeme kararındaki nitelendirme ile temyizin kapsamı ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı kararına göre, 06.10.2015 tarihli tebliğname tarihi itibarıyla işin incelenmesinin Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 25.10.2018 tarih ve 14916-13708 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu işbölümü kararına göre işin incelenmesinin Yüksek 17. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 17 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesinin 3. Fıkrasının (a) bendinde “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; şikayetçi sanık …’un süre tutum istemli temyiz dilekçesinde yer alan “…Müştekinin dükkânına geçtim, içeri girer girmez dükkanın kapısını kapatıp/kilitleyip beni 3 kişi acımasızca beni dövdüler bununla ilgili raporum da var. Ben hırsızlık yapmadım. Hastanelik oldum adamalarda daha sonra kaçtı. Yakalanamayan diğer kişiler için hüküm tesis edilmedi. Hepsinden şikâyetçiyim. Hürriyetimi elimden aldılar. Kilitleyip beni dövdüler… Sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması yönünde karar verilmesini talep ederim” şeklindeki anlatımları karşısında, kendisi hakkında katılan …’a yönelik hırsızlık suçundan mahkûmiyetine ve şikâyetçi sanık …’e yönelik hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümler ile şikâyetçi sanık …’in kendisine yönelik olarak işlediği hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ve kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararları temyiz ettiği anlaşılmaktadır.
06.10.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezasını gerektiren hakaret suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin, 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca hakaret suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 25.10.2018 tarihli ve 14916-13708 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.