YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/261
KARAR NO : 2018/323
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 521-879

Sanık … hakkında TCK’nın 86/1. maddesi kapsamındaki kasten yaralama suçu ile hakaret suçundan açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda Ankara 38. Asliye Ceza Mahkemesince 26.11.2015 tarih ve 521-879 sayı ile, sanığın TCK’nın 86/2. maddesi kapsamındaki kasten yaralama suçundan ve hakaret suçundan kesin nitelikte adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Ankara 38. Asliye Ceza Mahkemesince 28.12.2015 tarihli ve 521-879 sayılı ek karar ile temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Temyiz talebinin reddine dair bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.03.2016 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 28.04.2016 tarih ve 6017-10850 sayı ile;
“Dava konusu eylem için mahkeme kararındaki yasal nitelendirmeye ve uygulanan yasa maddelerine göre; Mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa’nın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.02.2016 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarih ve ve 1 sayılı kararı uyarınca Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 23.10.2018 tarih ve 12276-13457 sayı ile;
İddianamedeki eylemlere, verilen hükümlere, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6752 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanan ve 21.02.2018 tarihli ve 30339 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararın, iş bölümü kararının Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler kısmındaki esaslara göre, sanık … hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün kesin nitelikte olduğu, yaralama suçundan kurulan hüküm açısından ise bozma talebinde bulunulduğu, bu suretle işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarihli ve 1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 7. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”, 8. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.”, 9. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır.
Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Sanık hakkında TCK’nın 86/2. maddesi kapsamındaki kasten yaralama suçundan ve hakaret suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin, anılan hükümlerin kesin nitelikte olmasından dolayı ilk bakışta reddedilecek talepler kapsamında kaldığı ve görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulamayacağı söylenebilir ise de, temyiz isteminin yalnızca bu hükümlere yönelik olması ve temyiz kanun yoluna tabi başkaca bir hüküm de bulunmaması karşısında, sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan kesin nitelikteki mahkûmiyet hükümlerinin Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler olduğu kabul edilmelidir.
Bu nedenle, temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 23.03.2016 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye göre hakaret suçunun yaptırımı TCK’nın 125/1. maddesi uyarınca üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası; kasten yaralama suçunun cezası ise aynı Kanun’un 86/2. maddesi gereğince dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası olup hakaret suçunun yaptırımı daha fazla olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan 12.02.2016 tarihli ve 1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 23.10.2018 tarihli ve 12276-13457 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.