YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/255
KARAR NO : 2018/317
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 12 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 490-56

Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın kasten yaralama suçundan üç kez mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 30.05.2016 tarih ve 33963-12749 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Yerel Mahkemece sanığın taksirle yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafisi ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 12. Ceza Dairesince 02.11.2017 tarih ve 3836-8319 sayı ile;
“27/02/2014 tarih ve 2013/221 – 2014/125 sayılı ilk hükmün sanık ve katılanlar vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 3. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak, 30/05/2016 tarih, 2015/33963 – 2016/12749 sayılı kararı ile bozma kararı verildiği anlaşılmakla;
Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanan 20/01/2017 tarih ve 2017/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararı gereğince temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 22.10.2018 tarih ve 21100-15743 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 02.11.2017 tarih ve 2017/3836 Esas, 2017/8319 sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de; Dairemizin 30.05.2016 tarih, 2015/33963 Esas, 2016/12749 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki kanuni nitelendirmenin ‘taksirle yaralama’ suçuna, uygulanan kanun maddelerinin 5237 sayılı TCK’nin 89/4, 22/3 olmasına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 12. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 12 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yada olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” hükmü getirilmiştir.
2017/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, yerel mahkemece kurulan ilk hükmün Yargıtay 3. Ceza Dairesince incelenerek 30.05.2016 tarih ve 33963-12749 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de; bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında taksirle yaralama suçundan mahkûmiyet hükmü kurulduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi 26.07.2017 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 12. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 02.11.2017 tarihli ve 3836-8319 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 12. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.