YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/246
KARAR NO : 2018/308
KARAR TARİHİ : 28.12.2018
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 172-209
Sanık … hakkında verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirmek ve nitelikli hırsızlık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesince 22.02.2012 tarih ve 339-148 sayı ile; sanığın eylemlerinin verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirmek ve nitelikli dolandırıcılık suçlarını oluşturabileceği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş, dosyanın gönderildiği Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesince 27.09.2013 tarih ve 172-209 sayı ile; sanığın verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirmek ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 01.10.2018 tarih ve 9709-6097 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29/05/2012 gün ve 2012/Bşk-28 Esas ve 2012/28 Karar sayılı kararında da belirlendiği gibi 2797 Sayılı Yargıtay Yasasının görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ hükmüne yer verilmiştir.
Sanığın, katılan …’e ait ‘…[email protected]’ e-mail adresine ait şifreyi kırarak, MSN listesindeki arkadaşlarından banka hesap numaralarını istediği, katılan …’nın da katılan …’le görüştüğünü düşünerek, internet şubesi hesap numarası ile şifresini gönderdiği, sanığın bu banka hesap numarası ve şifresini kullanarak katılan …’na ait kredi kartı hesabından 2.000.00 TL çekerek, 1.000.00 TL’yi hakkında beraat hükümleri verilen kardeşi …’ın banka hesabına, 550.00 TL yi ise kendi adına kayıtlı bulunan 554 337 1116 numaralı telefona cepbank işlemi olarak gönderdiği, 450 TL’yi katılan …’nın bloke işlemi uygulaması sonucu aktaramadığı, bu şekilde sanığın, hırsızlık ve kişisel verileri hukuka aykırı olarak ele geçirme veya yayma suçlarını işlediğinin iddia olunduğu olayda; sanığın eylemlerinin kül halinde 5237 sayılı TCK’nın 245/1 ve 244/1. maddesine göre banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması ve sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçlarını oluşturduğu anlaşılmakla,
İddianamedeki anlatım, tavsifin ağırlığı ve Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (8.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 05.11.2018 tarih ve 10128-12111 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14 ve eklenen geçici 13 maddeleri uyarınca; Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmi Gezete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 3 nolu fıkrası uyarınca, Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınacağının belirtildiği, incelenen dosya içeriğine göre 27.09.2013 tarihli hükümde sanığın nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla; 09.05.2015 tarihli tebliğname ve temyizin kapsamına göre ve Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 2018/145 esas, 2018/207 sayılı emsal kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğname tarihinin 09.05.2015 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirmek suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nın 136. maddesinde bir yıldan dört yıla kadar hapis cezası; nitelikli dolandırıcılık suçunun yaptırımı ise aynı Kanun’un 158/1-f maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve adli para cezasından ibaret olup, TCK’nın 158/1-f maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 01.10.2018 tarihli ve 9709-6097 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.