YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/243
KARAR NO : 2018/305
KARAR TARİHİ : 28.12.2018
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 507-675
Sanık … hakkında hakaret, mala zarar verme ve tehdit suçları ile konut dokunulmazlığını ihlal suçuna teşebbüsten açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda Tarsus 3. Asliye Ceza Mahkemesince 24.06.2014 tarih ve 507-675 sayı ile, sanığın hakaret ve mala zarar verme suçlarından kesin nitelikte adli para cezası ile mahkûmiyetine, tehdit suçundan ve konut dokunulmazlığını ihlal suçuna teşebbüsten ise hapisten çevrili adli para cezası ile mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.11.2017 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 09.04.2018 tarih ve 23010-3919 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen Geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmayacağı, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 5, ve 7. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesine ait olduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 09.05.2018 tarih ve 3138-9142 sayı ile;
“Hükümlerde kabul edilen eylemlerden en ağır yaptırımın mala zarar verme suçuna ilişkin olmasına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 27.01.2017 tarihli ve 29961 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken, 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 5. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”, 6. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.”, 7. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır. Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz. Çeşitli suçlara ait davalarda, itirazı kabil kararlar nazara alınmadan, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir. İtiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararların mercide yanılma suretiyle ya da sehven temyizi halinde inceleme, bu suçlara bakmakla görevli dairece yapılır. Ancak aynı dosyada itiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararlar, diğer suçlarla birlikte temyiz edilmiş olsa bile görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz. …” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Sanık hakkında hakaret ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması nedeniyle bu hükümlere yönelik temyiz istemlerinin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık hakkında tehdit suçundan ve konut dokunulmazlığının ihlali suçuna teşebbüsten verilen mahkûmiyet hükümleridir.
Öte yandan, somut olayda tebliğname tarihi 02.11.2017 olup anılan tarih itibarıyla, temyiz incelemesine konu TCK’nın 106. maddesinin birinci fıkrasının 1. cümlesi kapsamındaki tehdit suçu ile aynı Kanun’un 116. maddesinin birinci fıkrası kapsamındaki konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının ceza miktarlarının alt ve üst hadleri aynıdır. Bu hâlde, görevin belirlenmesinde esas alınması gereken suçlardan tehdit suçunu da incelemekle yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesinin dosyayı inceleyen yetkili ve görevli ilk daire olması karşısında, temyiz incelemesinin de Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiği kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 09.05.2018 tarihli ve 3138-9142 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.