Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/235 E. 2018/297 K. 28.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/235
KARAR NO : 2018/297
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 257-210

Sanıklar … ve … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesince 19.09.2012 tarih ve 257-210 sayı ile; sanık …’un aynı suçtan mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, sanık …’nun ise değişen suç vasfına göre görevi kötüye kullanma suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Sanık … hakkında kurulan mahkûmiyet hükmü ile sanık … hakkında kurulan mahkûmiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının sanık … ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 16.10.2015 tarih ve 11701-15142 sayı ile;
“…İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, cezası en ağır suçun nitelikli dolandırıcılık olmasına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevi Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu…” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 24.10.2018 tarih ve 14469-7082 sayı ile;
“Sanık … hakkında görevi kötüye kullanma suçundan verilen mahkûmiyet hükmü katılan vekili ile sanık … tarafından ve sanık … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 14.05.2013 tarih ve 20-26 E,K sayılı ve bu konudaki benzer kararlarında belirtildiği üzere; CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen suçun CMK’nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olup temyizinin mümkün olamayacağı yönündeki kararı, yine 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun işbölümüne ilişkin 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü ortak hükümlerin 9. maddesindeki ‘İtiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararların mercide yanılma suretiyle ya da sehven temyizi halinde inceleme, bu suçlara bakmakla görevli dairece yapılır. Ancak aynı dosyada itiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararlar, diğer suçlarla birlikte temyiz edilmiş olsa bile görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz’ şeklindeki düzenleme karşısında hükümlerin niteliğine, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 5. Ceza Dairesine ait olduğundan…”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen, tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
11.07.2013 olan tebliğname tarihi itibariyle ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin “Canan Eczanesinde kalfa olarak çalışan sanık …’un hastaları ikna ederek sağlık karnelerini alıp Merkez Efendi Devlet Hastanesinde dahiliye uzmanı olarak çalışan sanık …’na götürerek sahte sağlık kurulu raporları ve reçeteler düzenlettirmek suretiyle iştirak halinde kamuyu zarara uğrattıkları” şeklinde anlatılması karşısında, sanıklar hakkında TCK’nın 158/1-e. maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Ayrıca tebliğname tarihi itibariyle uygulanması gereken 2013/1 sayılı iş bölümünde “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulamaz.” düzenlemesine yer verilmemiştir. Nitelikli dolandırıcılık suçuna ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi de Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır. Eylemin gerçekte hangi suçu oluşturduğu ise görevli Özel Dairece yapılacak temyiz incelemesi sonucunda belirlenebilecektir.

Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 24.10.2018 tarihli ve 14469-7082 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.