YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/231
KARAR NO : 2018/293
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 12. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 613 -682

Sanık … hakkında görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Sakarya 4. Asliye Ceza Mahkemesince 28.11.2012 tarih ve 613-682 sayı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
Bu hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince 23.03.2016 tarih ve 1027-2984 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değiştirilmeden önceki 14. maddesinde, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.’ hükmü yer almaktadır. Ayrıca ‘tavsif’in ve buna bağlı olarak görevli dairenin neye göre belirleneceğine ilişkin Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15/07/2009 gün ve 2009/7-7, 15/07/2009 gün ve 2009/8-8, 25/12/2009 gün ve 2009/13-13 sayılı ve benzeri kararlarında da belirtildiği üzere, iddianamedeki anlatım ile sevk maddeleri arasında uyumsuzluk bulunması ve sevk maddelerinin yanılgı sonucu belirlenmesi durumunda görevli dairenin yanlış belirlenmiş sevk maddelerine göre değil, vasfı iddianame metninden açıkça saptanabilen suça göre belirlenmesi gerekmektedir.
İddianame içeriğine göre özetle ‘Sakarya Kadın Doğum ve Çocuk Hastanesi acil servisinde doktor olarak görev yapan sanığın konjonktivit tanısı yaparak tedavi ettiği mağdurun hastalığının endoftalmi olduğunun tespit edildiği, yeterli muayene ve gerekli incelemeleri tam olarak yaptırmayıp teşhis ve tedavide yanılarak mağdurun gözünün alınması suretiyle mağduriyetine neden olduğu’ iddia edilmiş ve iddianame yerine geçen görevsizlik kararı ile TCK’nın 257/1. maddesi uyarınca cezalandırılması talep edilmiş ise de, niteleme ve anlatımın taksirle yaralama suçuna ait olduğu, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve yukarıda açıklanan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararlarında ortaya konan ilkeler doğrultusunda, tesis edilen hükmün incelemesini yapmakla görevli dairenin belirlenmesinde, yanlış gösterilen sevk maddelerinin değil vasfı iddianame metninde açıkça anlatılan taksirle yaralama suçunun dikkate alınması gerektiği ve tebliğname tarihi de gözetilerek temyiz inceleme görevinin Yüksek 12. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 20.03.2018 tarih ve 4868-3138 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurul kararı gereğince temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay Yüksek 5. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince 16.10.2018 tarih ve 4892-7476 sayı ile;
“Dosyanın, Dairemizin 23/03/2016 günlü ve 2014/1027 Esas, 2016/2984 sayılı görevsizlik Kararıyla 12. Ceza Dairesine gönderilmesi üzerine, 12. Ceza Dairesinin 20/03/2018 gün ve 2016/4868 Esas, 2018/3138 sayılı karşı görevsizlik Kararı vermesi sebebiyle daireler arasında çıkan görev uyuşmazlığının giderilmesi için Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesi gerekirken Dairemize gönderildiği anlaşılmakla, Dairemizin görevsizliğine, uyuşmazlığın çözümü için dosyanın Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine”
Kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
14.01.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianame ve iddianame yerine geçen görevsizlik kararında eylemin; “Müşteki …’nin, küçük oğlu mağdur İlyas Zsilavi’nin 15/05/2008 tarihinde Sakarya Kadın Doğum ve Çocuk Hastanesi Acil Servisinde görevli doktor … tarafından muayene edildiği, yapılan tedaviye rağmen gözde iyileşme olmaması üzerine ertesi gün müştekinin oğlunu Yenikent Devlet Hastanesi Acil Servisine götürdüğü, burada görevli doktor … tarafından mağdurun muayene edildiği ve ilaç verildiği, mağdurun gözünde yapılan her iki teşhis ve tedavi sonrasında rahatsızlığının arttığı ve nihayetinde 17/05/2008 tarihinde acil olarak Kocaeli Tıp Fakültesi Hastanesine sevk edildiği, ancak yapılan tüm müdahalelere rağmen mağdurun gözünün alınması ile sonuçlanan olayda şüpheli doktorların muayene, teşhis ve tedavide gerekli özeni göstermeyerek atılı suçu işledikleri…” şeklinde anlatılması karşısında sanık hakkında taksirle yaralama suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Bu suça ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 12. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 20.03.2018 tarihli ve 4868-3138 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 12. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.