YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/230
KARAR NO : 2018/292
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Sayısı : 300-757

Sanık … hakkında tehdit ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda tehdit suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hakaret suçundan ise herhangi bir hüküm kurulmamıştır.
Hükmün Cumhuriyet savcısı ve sanığın vasisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 03.06.2015 tarih ve 12543-30482 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp, hükümde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 03.05.2017 tarih ve 31608-4944 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nca hazırlanan ve 22/01/2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararına ve temyizin kapsamı ile tebliğname tarihine göre, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 16.10.2018 tarih ve 18103-17398 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” biçiminde değiştirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada; sanık hakkında tehdit suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği, hakaret suçundan ise herhangi bir hüküm kurulmadığının anlaşılması karşısında, temyiz incelemesinin tehdit suçundan kurulan hükme göre yapılması gerekmektedir.
Tebliğname tarihinin 11.05.2015 olduğu göz önüne alındığında, iddianamedeki nitelendirmeye göre temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca tehdit suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 03.06.2015 tarihli ve 12543-30482 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.