Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/228 E. 2018/290 K. 28.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/228
KARAR NO : 2018/290
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 341-25

Sanık … hakkında tehdit, nitelikli yağma ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesince 23.02.2015 tarih ve 341-25 sayı ile; sanığın tehdit ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından mahkûmiyetine; nitelikli yağma suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 11.04.2017 tarih ve 857-3963 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırı olan yağma suçundan verilen hükmü incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş Bölümüne ilişkin ortak hükümlerin 5 ve 7. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (6.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 10.09.2018 tarih ve 2258-5429 sayı ile;
“23.07.2013 tarih, 2013/26472 Esas, 2013/1375 sayılı iddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulamaya, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Genel Kurulu kararına göre işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
12.01.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde yer alan “…Sanık yönünden verilen yağma suçlaması ile ilgili beraat hükmü verilmesi gerekirken, sanık hakkında karar verilmesine yer olmadığına ilişkin karar hukuki değildir. Sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün sanık lehine bozulmasına karar verilmesi…” şeklindeki anlatımları karşısında sanık hakkında nitelikli yağma suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına, tehdit ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerini temyiz ettiği kabul edilmelidir.
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan yağma suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 10.09.2018 tarihli ve 2258-5429 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.