Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/221 E. 2018/283 K. 28.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/221
KARAR NO : 2018/283
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 9. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 48-217

Sanık … hakkında kasten yaralama, hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve üç ayrı mala zarar verme suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Edirne 4. Asliye Ceza Mahkemesince 01.03.2007 tarih ve 282-81 sayı ile kasten yaralama, hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve iki ayrı mala zarar verme suçundan mahkûmiyetine, bir mala zarar verme suçundan ise beraatine karar verilmiştir.
Mahkûmiyet hükümlerinin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 15.06.2011 tarih ve 8787-3374 sayı ile; trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin reddine, diğer hükümlerin ise bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Edirne 4. Asliye Ceza Mahkemesince 31.01.2012 tarih ve 321-17 sayı ile; sanığın görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, kasten yaralama ve iki ayrı mala zarar verme suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 04.11.2014 tarih ve 5327-10841 sayı ile; hakaret suçundan kurulan hükmün onanmasına, görevi yaptırmamak için direnme ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin düzeltilerek onanmasına, kasten yaralama suçundan kurulan hükmün ise bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Edirne 4. Asliye Ceza Mahkemesince 27.03.2015 tarih ve 48-217 sayı ile; sanığın kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 24.09.2018 tarih ve 4479-13439 sayı ile;
“Sanık hakkında verilen 31.01.2012 tarihli hükmün Yüksek Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 04.11.2014 tarih, 2014/5327 Esas ve 2014/10841 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu anlaşılmakla, mahkemece bozma kararına uyularak verilen 27.03.2015 tarihli hükme ait temyizen inceleme görevinin, 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve 21.02.2018 tarihli ve 30339 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmı uyarınca Yüksek Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 15.10.2018 tarih ve 41-41 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihine, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi hükmü ile 21.02.2018 tarih ve 30339 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(5)’te yer alan ‘Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.’ hükmüne göre işin incelenmesinin Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan hükümlerin, Yargıtay 9. Ceza Dairesince iki kez bozulmasına karar verildiği, 29.05.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiği, bozmadan sonra da Yerel Mahkemece sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün kasten yaralama suçuna yönelik olduğu anlaşıldığından, bu hükmü temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 24.09.2018 tarihli ve 4479-13439 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.