Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/219 E. 2018/281 K. 28.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/219
KARAR NO : 2018/281
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 14. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Sayısı : 653-439

Sanık hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması ile kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın atılı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 20.04.2015 tarih ve 40240-13989 sayı ile;
“İddianamede anlatılan eylemlerin niteliğine, kurulan hükümlere, sanığın temyiz talebinin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yüksek Yargıtay 14. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 02.10.2018 tarih ve 5183-5652 sayı ile;
“İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.02.2018 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2018 günlü, 2018/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi kasten yaralama suçunun, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçuna nazaran alt sınırı itibariyle daha ağır ceza içermesi sebebiyle Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınmalı ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilip üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 19.11.2014 olduğu, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarlarına göre temyiz incelemesine konu olan suçlardan kasten yaralama suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nın 86/2. maddesinde dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası; çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunun yaptırımı ise aynı Kanunun 234/1. maddesinde üç aydan bir yıla kadar hapis cezası olup, ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin dikkate alınamayacağı hususu da göz önüne alındığında, kasten yaralama suçunun müeyyidesinin alt sınırı itibarıyla, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan fazla olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan iş bölümü kararı uyarınca kasten yaralama suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 3. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 3. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 20.04.2015 tarihli ve 40240-13989 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.