Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/218 E. 2018/280 K. 28.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/218
KARAR NO : 2018/280
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 537-447

Sanıklar …, …, … ve … hakkında tehdit suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Ankara 3. Asliye Ceza Mahkemesince 15.07.2009 tarih ve 1324-746 sayı ile; sanıkların aynı suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar … ve … müdafileri ile sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 05.06.2013 tarih ve 1463-17533 sayı ile;
“1- Sanık …’a ait kuaför salonunda çalışan mağdurların, daha sonra kendilerine ait iş yeri açmaları üzerine, taraflar arasında husumet doğduğu, iş ve müşteri çevresi kaynaklı sorunlar nedeniyle, mağdurlara karşı işlenen tehdit ve yaralama biçimindeki eylemlerin, özel kasıt açısından, TCK’nın 117/1, 119/1, a-c maddelerine uyan iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılmadan, yetersiz gerekçe ile tehdit suçundan hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a- Kararın, gerekçe kısmında, suça konu eylemleri azmettiren ve birlikte gerçekleştiren; hüküm kısmında ise hakkında, TCK’nın 38/3. maddesi uygulanacak sanıkların karıştırılması suretiyle, hükümde çelişkiye yol açılması,
b- Tehdit eyleminin, birden fazla mağdura karşı işlenmesi nedeniyle, sanıklar hakkında TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyulup, sanık … hakkında 23.09.2013 tarihli iddianameyle 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan açılan kamu davası ile birleştirilerek yapılan yargılama sonucunda Ankara 3. Asliye Ceza Mahkemesince 01.07.2014 tarih ve 537-447 sayı ile; sanıklar …, …, … ve …’nın iş ve çalışma hürriyetinin ihlali, sanık …’ın ise 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanıklar … ve … müdafileri ile sanıklar …, … ve … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 25.04.2016 tarih ve 15618-5524 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14 ve eklenen geçici 13. maddeleri ve Yargıtay Birinci Bakanlık Kurulunun 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin (5) no’lu fıkrası uyarınca temyiz inceleme görevi daha önce dosyayı inceleyen Yargıtay Yüksek (18.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 25.09.2018 tarih ve 11901-11655 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddelerine, verilen hükümlere, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6752 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanan ve 27/01/2017 tarihli ve 29961 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 20/01/2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararına ve temyizin kapsamı ile tebliğname tarihi ve 19/01/2015 tarihli 2015/8 sayılı iş bölümü kararının Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler kısmındaki esaslara göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamalarına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğnamenin düzenlendiği 11.12.2015 tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken mahkeme kararındaki nitelendirmeye konu suçlardan iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçunun müeyyidesinin 5237 sayılı TCK’nın 117/1. maddesi gereğince altı aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası, 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçunun cezası ise aynı Kanun’un 13/1. maddesi gereğince bir yıldan üç yıla kadar hapis ve otuz günden yüz güne kadar adlî para cezasından ibaret olduğu göz önüne alındığında; 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçunun müeyyidesinin daha ağır olduğu anlaşılmakla, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 25.04.2016 tarihli ve 15618-5524 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.