YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/213
KARAR NO : 2018/275
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 1-234

Bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık ve banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçlarından sanıklar hakkında açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Üsküdar (Kapatılan) 6. Asliye Ceza Mahkemesince 30.12.2008 tarih ve 103-680 sayı ile aynı suçlardan sanıkların mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerinin sanıklar ve müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 02.11.2011 tarih ve 9646-21400 sayı ile; hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma kararı sonrası sanıklar hakkında ki yargılamaya dosyanın devredildiği İstanbul Anadolu 11. Asliye Ceza Mahkemesince 2012/1 esas numarası üzerinden devam edilmiş, sanıklar …, …, …, …, …, …, …, …, … ve … hakkında bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçlarından açılan ve aynı Mahkemenin 2010/676 esas numarası üzerinden görülmekte olan kamu davalarının 2012/1 Esas numarasında görülmekte olan kamu davalarıyla birleştirilmesine karar verilmiştir.
Yapılan yargılama sonucunda İstanbul Anadolu 11. Asliye Ceza Mahkemesince 29.04.2016 tarih ve 1-234 sayı ile; sanıkların bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık ve banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçlarından mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanıklar ve müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 20.09.2018 tarih ve 3916-9921 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, hükmün konusu ile temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09/02/2018 tarih ve 2018/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına, temyiz isteminin içeriğine göre; suç tarihi itibariyle sanıklara atılı suçlardan TCK’nın 142/2-e maddesinde düzenlenen ‘hırsızlık’ suçu ile aynı Kanun’un 245/2 maddesinde düzenlenen ‘banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması’ suçlarının kanunda öngörülen hapis cezasının alt ve üst sınırları aynı olmakla beraber, TCK’nın 245/2 maddesinde düzenlenen suç için hapis cezasının yanı sıra ayrıca adli para cezasınında öngörülmesi nedeniyle temyize konu suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nın 245/2 maddesinde düzenlenen ‘banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması’ suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 01.10.2018 tarih ve 8945-10093 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarlarının göz önünde bulundurulacağı ve tebliğname tarihine göre temyiz incelemesinde incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanın TCK’nun 142/2-e maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu olduğu; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 21.02.2018 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6,7 ve 8. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (2.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde ise;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
29.06.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerekmektedir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükümlerin, Yargıtay 11. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de; bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanıklar hakkında bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık ve banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçlarından mahkûmiyet hükmü kurulduğu ve bu suçlara yönelik hükümlerin temyiz incelemesine konu olduğu anlaşılmaktadır.
Öte yandan, Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır
Tebliğname tarihinin 29.06.2018 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 20.09.2018 tarihli ve 3916-9921 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.