YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/211
KARAR NO : 2018/273
KARAR TARİHİ : 28.12.2018
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 11. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 175-4
Sanıklar … (Fevzi oğlu) ve … (Hüseyin oğlu) hakkında nitelikli dolandırıcılık ve resmî belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda Alanya 1. Ağır Ceza Mahkemesince 14.01.2014 tarih ve 175-4 sayı ile sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 11.07.2018 tarih ve 26961-5267 sayı ile;
“Sanığa atılı resmî belgede sahtecilik suçunun tarihinin suça konu senedin icraya verildiği tarih olan 02.04.2004 günü olduğunun tespiti ile,
Temyiz incelemesine konu suçlardan resmî belgede sahtecilik suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan mülga 765 sayılı TCK’nın 342/1. maddesinde iki yıldan sekiz yıla kadar hapis; nitelikli dolandırıcılık suçunun cezası ise 5237 sayılı Kanun’un 158/1-d. maddesi uyarınca iki yıldan yedi yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki anlatım ve nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (11.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 24.09.2018 tarih ve 4846-7144 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesindeki ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.’ hükmü ile bu hususu teyit eden 21.02.2018 tarih ve 30339 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümüne ilişkin 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümlerin 6. maddesi, yine aynı iş bölümünün 7. maddesindeki ‘Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.’ şeklindeki düzenleme ile TCK’nın 158/1-d maddesinde düzenlenen suçun ceza miktarının 02.12.2016 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa ile 3-10 yıl olarak değiştirilmiş olması karşısında; hükümlerin konusuna, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihindeki nitelikli dolandırıcılık suçunun ceza miktarına göre temyiz inceleme görevi Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
18.05.2017 olan tebliğname tarihi itibarıyla sanıkların temyiz taleplerinin kapsamı gözetildiğinde ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanıklar hakkında dolandırıcılık ve resmî belgede sahtecilik suçlarından verilen mahkûmiyet kararlarıdır.
Tebliğnamenin düzenlendiği 18.05.2017 tarihi itibarıyla dikkate alınması gereken mahkûmiyet hükümlerindeki nitelendirmeye göre, temyiz incelemesine konu olan suçlardan nitelikli dolandırıcılık suçunun yaptırımının TCK’nın 158/1-d maddesinde üç yıldan on yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezası; resmî belgede sahtecilik suçunun yaptırımının ise aynı Kanun’un 204/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası olduğu göz önüne alındığında; nitelikli dolandırıcılık suçunun cezası daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 11.07.2018 tarihli ve 26961-5267 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.