Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/208 E. 2018/270 K. 28.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/208
KARAR NO : 2018/270
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 18 ve 12. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 562-88

Sanık … hakkında verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme, sesli, yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret, kişilerin huzur ve sükûnunu bozma ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında, Antalya 18. Asliye Ceza Mahkemesince 24.06.2013 tarih ve 400-549 sayı ile verilen yetkisizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesince 25.02.2014 tarih ve 562-88 sayı ile sanığın, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan TCK’nın 136/1. maddesi; sesli, yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret suçundan TCK’nın 125/1. maddesi; kişilerin huzur ve sükûnunu bozma suçundan TCK’nın 123/1. maddesi ve tehdit suçundan TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi uyarınca cezalandırılmasına ve CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı katılan vekilinin itirazı üzerine dosyayı inceleyen Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesince 06.03.2014 tarih ve 158 sayı ile itirazın kabulüne karar verilerek sanık hakkında kişilerin huzur ve sükûnunu bozma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasına karar verilmiş, dosyayı yeniden ele alan Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesince 18.07.2014 tarihli ve 562-88 sayılı ek karar ile CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan tüm hükümlerin açıklanmasına karar verilerek sanığın verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan TCK’nın 136/1. maddesi; sesli, yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret suçundan TCK’nın 125/1. maddesi; kişilerin huzur ve sükûnunu bozma suçundan TCK’nın 123/1. maddesi ve tehdit suçundan TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 18. Ceza Dairesince 08.03.2018 tarih ve 31220-3234 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 12. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 19.09.2018 tarih ve 3448-8372 sayı ile;
“Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükûnunu bozma, hakaret, tehdit ve verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçlarından açılan kamu davası sonunda yerel mahkemece 25.02.2014 tarihli kararla sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi üzerine katılan vekili tarafından yapılan itiraz üzerine merci Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.03.2014 tarihli kararı ile sanık hakkında sadece kişilerin huzur ve sükünunu bozma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırıldığı belirlenerek yapılan incelemede;
Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanan 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararı gereğince temyize konu kişilerin huzur ve sükûnunu bozma suçuna konu hükmün incelenmesi Yargıtay Yüksek 18. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
11.05.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 2015/8 sayılı iş bölümünde “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulamaz” düzenlemesine yer verilmemesi, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik itirazı değerlendiren merci kararıyla sadece kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasına karar verilmiş ise de Yerel Mahkemenin kararında tüm hükümlerin açıklanarak mahkûmiyet kararları verilmesi ve temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık hakkında verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme, sesli, yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret, kişilerin huzur ve sükûnunu bozma ve tehdit suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleridir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 12. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 19.09.2018 tarihli ve 3448-8372 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 12. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.