YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/207
KARAR NO : 2018/269
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 242-378

Sanık … hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında sanığın eyleminin zimmet suçunu oluşturabileceğinden bahisle İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen görevsizlik kararı üzerine yargılamaya devam eden İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesince 30.12.2011 tarih ve 242-378 sayı ile; sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili ve sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 24.11.2015 tarih ve 13897-16542 sayı ile;
“18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 30. maddesiyle değiştirilmeden önceki 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 14. maddesinde, ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir’ hükmü yer almaktadır. Ayrıca tavsifin ve buna bağlı olarak görevli dairenin neye göre belirleneceğine ilişkin Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 15.07.2009 gün ve 2009/7-7, 15.07.2009 gün ve 2009/8-8, 25.12.2009 gün ve 2009/13-13 sayılı ve benzeri kararlarında da belirtildiği üzere, iddianamedeki anlatım ile sevk maddeleri arasında uyumsuzluk bulunması ve sevk maddelerinin yanılgı sonucu belirlenmesi durumunda görevli dairenin yanlış belirlenmiş sevk maddelerine göre değil, vasfı iddianame metninden açıkça saptanabilen suça göre belirlenmesi gerekmektedir.
İddianame içeriğinde ‘…2000-2009 yılları arasında … A.Ş’de İzmir İl Müdürlüğü Müşteri İlişkileri Müdürü olarak görev yapan sanığın 35 nolu … bayi olan …’e kurum tarafından ödül olarak verilen televizyon ile 93 nolu … Bayii olan …’e yine ödül olarak verilen panosonic marka hdmı wıreless powerfull ev sinema sistemini adı geçen şahıslara vermediği, hakkındaki şikâyetlerden sonra ise denetçiden gizli bir şekilde evinde bulunan televizyon ve ev sinema sistemini bir araç ile getirip kurumun deposuna bıraktığının …’ iddia edilmiş ve görevsizlik kararında sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nın 247. maddesi gösterilmiş ise de, … A.Ş.’nin 25.07.2005 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle kamu kurumu niteliğinin bulunmaması da nazara alındığında niteleme ve anlatımın TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin olduğu, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve yukarıda açıklanan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararlarında ortaya konan ilkeler doğrultusunda, tesis edilen hükmün incelemesini yapmakla görevli dairenin belirlenmesinde, yanlış gösterilen sevk maddelerinin değil vasfı iddianame metninde açıkça anlatılan suçun dikkate alınması gerektiği ve bu durumda temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 19.09.2018 tarih ve 14897-5714 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme hükmündeki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmüne yer verilmiş olunması karşısında;
31.05.2011 tarihli İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/266 esas, 2011/404 karar sayılı ilamıyla sanık hakkında TCK’nun 247/2, 43. maddelerinin uygulanması gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verildiği anlaşılmakla,
Nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (5.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddesinin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
18.09.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede ve iddianame yerine geçen görevsizlik kararında eylemin; “…Şüphelinin 2000-2009 yılları arasında müşteki … A.Ş ‘de İzmir İl Müdürlüğü Müşteri İlişkileri Müdürü olarak görev yaptığı, 35 nolu … bayi olan … ‘ün 2007 yılı Nisan, Mayıs, Haziran aylarında gösterdiği üstün performansı neticesi … Genel Müdürlüğünün 06.08.2007 tarih 2878 sayılı kararı ile kendisine ödül olarak bir 82 ekran LCD televizyon verilmesine karar verildiği, şüphelinin 03.09.2007 tarihli tutanak ile bu televizyonu mağdur …’e teslim ettiği, şüphelinin ertesi gün mağdur …’ün işyerine gelip bu televizyonu Telekomda kullacağını söyleyerek otomobilin arka koltuğuna yükleyip götürdüğü, mağdur …’in 93 nolu … Bayii olduğu, bayiliğin tüm işlemleri ile eşi …’in ilgilendiği, 2007 yılı Ekim, Kasım, Aralık aylarındaki ADSL satışlarının artırılması amacıyla TT Net A.Ş tarafından düzenlenen kampanya kapsamında 93 nolu bayinin bir adet panosonic marka hdmı wıreless powerfull ev sinema sistemini ödül olarak kazandığı, şüphelinin 18.02.2008 tarihinde bu ödülü bayiye teslim etmiş gibi bir tutanak düzenleyip eşi … aracılığı ile tutanağı mağdur …’e gönderip imzalattığı ancak şüphelinin bu ödülü mağdura hiç teslim etmediği, şüpheli ile müşteki … arasında hizmet ilişkisi bulunduğu, şüphelinin bu ilişkinin ve müşteki şirketteki görevinin gereği teslim etmesi gereken bir televizyon ve bir ev sinema sistemini mağdurlara vermeyip kendisine mal edindiği…” şeklinde anlatılması karşısında sanık hakkında hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Temyiz incelemesini yapma görevi 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza ait bulunmaktadır. İddianamede anlatılan eylemin gerçekte hangi suçu oluşturacağı ise temyiz incelemesi sonucu belirlenecektir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 19.09.2018 tarihli ve 14897-5714 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.