YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/205
KARAR NO : 2018/267
KARAR TARİHİ : 28.12.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 84-293

Sanık … hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Altıntaş Asliye Ceza Mahkemesince 13.12.2011 tarih ve 84-293 sayı ile; TCK’nın 44. maddesi yollamasıyla sanığın kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 29.04.2014 tarih ve 32066-16570 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereğince Yüksek Yargıtay 15 . Ceza Dairesine ait olduğu”,
Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 12.02.2015 tarihli ve 11682-17656 sayılı; Yargıtay 23. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 04.01.2017 tarihli ve 13558-2939 sayılı ve Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 01.02.2017 tarihli ve 3348-1124 sayılı gönderme kararlarıyla dosyanın devredildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 25.09.2018 tarih ve 1468-9716 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin, 5. fıkrası uyarınca ve Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 26.12.2017 gün 2017/296-316, 2017/368-388 emsal kararlarına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (3.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
31.10.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin “…Müşteki … ile şüpheli …’in arasında alacak-verecek meselesi nedeniyle olay yeri olan Dumlupınar ilçesi Büyükaslıhanlar köyünde tartışma çıktığı, bu tartışma sırasında şüphelinin ele geçirilemeyen balta ile müştekinin 43 .. … plaka sayılı aracının sağ ön ve arka kapılarının kapı kollarına vurarak zarar verdiği, şüphelinin yine söz konusu balta ile müştekinin şoför koltuğunda oturduğu sırada söz konusu aracın ön sol kapı camına vurduğu, bunun neticesinde kırılan cam parçalarının müştekinin kafa kısmına isabet ederek müştekinin Dumlupınar Aile Sağlığı Merkezinden alınan kat-i genel adli muayene raporuna göre basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralanmasına sebebiyet verdiği…” şeklinde anlatılması karşısında, sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede ise; mala zarar verme suçunun yaptırımı TCK’nın 151. maddesinin birinci fıkrası uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis cezası veya adli para cezası; kasten yaralama suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 86. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezasından ibaret olup; TCK’nın 151. maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen mala zarar verme suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 25.09.2018 tarihli ve 1468-9716 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 28.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.