YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/183
KARAR NO : 2018/245
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-183 2018/245 2014/76902
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 18 ve 8. Ceza

Sanıklar …, …, …, …, …, …, …, …, …, … ve … hakkında kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme suçları ile kasten yaralama suçuna teşebbüsten, sanık … hakkında da kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme ve kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 18. Ceza Dairesince 07.11.2017 tarih ve 45220-12558 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; temyizin kapsamına, mahkeme kararındaki nitelendirmeye ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri iş bölümü ortak hükümlerinin 5. fıkrasına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 09.07.2018 tarih ve 25214-8526 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, yargı görevini yaptırmamak için direnme suçunun alt ve üst sınırına göre temyize konu edilen suçlardan en ağırı olması ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması,
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.07.2017 gün, 2017/120-140 sayılı emsal kararına göre de ‘Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır. Ayrıca ilkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere; diğer bir çok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.’
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 18. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklindedir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamalarına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
Buna göre; tebliğnamenin düzenlendiği 15.12.2015 tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken mahkeme kararındaki nitelendirmeye konu suçlardan kasten yaralama suçunun cezası TCK’nun 86. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para, kamu malına zarar verme suçunun cezası aynı Kanun’un 152. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis, görevi yaptırmamak için direnme suçunun cezası ise aynı Kanun’un 265. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca iki yıldan dört yıla kadar hapis cezası olup görevi yaptırmamak için direnme suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 07.11.2017 tarih ve 45220-12558 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.