YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/18
KARAR NO : 2018/80
KARAR TARİHİ : 02.05.2018
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 28.04.2011
Sayısı : 168-66
Sanık … hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 18.11.2015 gün ve 29038-38082 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp, hükümde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 11.12.2017 gün ve 44920-14610 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddesine, verilen hükümlere, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6752 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanan ve 27.01.2017 tarih ve 29961 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararına ve temyizin kapsamı ile tebliğname tarihi ve 19.01.2015 tarihli 2015/8 sayılı iş bölümü kararının Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler kısmındaki esaslara göre, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen, tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “…Yukarıda açık kimlik bilgileri yazılı olan müştekinin avukat olduğu ve şüphelinin bulunduğu iş yerine Şile İcra Müdürü ile birlikte haciz amacı ile gittikleri ve burada bulunan şüphelinin ortağı … ile anlaştıkları, anlaşma gereğince öğleden sonra saat 15.30 civarında icra müdürü ile yeniden gittikleri sırada olay yerinde bulunan şüphelinin müştekiye yönelik olarak ‘sen daha ne parası istiyorsun, sen bu malları götürürsen ben seni yaşatır mıyım, seni bitiririm'” şeklinde sözler söyleyerek müştekiyi arkasından tutmak suretiyle yere yatırarak darbettiği, müştekinin olay nedeniyle alınan raporunda hayati tehlike geçirmeksizin BTM ile giderilebilir nitelikte yaralandığının bildirildiği,” şeklinde anlatılması karşısında, her ne kadar sanığın kasten yaralama ve tehdit suçlarından cezalandırılması talep edilmiş ise de iddianamede tek eylem anlatılarak sanık hakkında yalnızca görevi yaptırmamak için direnme suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Bu suça ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır. Eylemin gerçekte hangi suçu oluşturduğu ise görevli Özel Dairece yapılacak temyiz incelemesi sonucunda belirlenebilecektir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 11.12.2017 gün ve 44920-14610 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.