YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/169
KARAR NO : 2018/231
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-169 2018/231 2015/32319
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 12 ve 8. Ceza

Sanık … hakkında kişisel verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ve sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Ankara Batı 4. Asliye Ceza Mahkemesince 24.12.2014 tarih ve 205-820 sayı ile sanığın her iki suçtan beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 12. Ceza Dairesince 07.06.2017 tarih ve 1799-4834 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesinde; ‘… mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmü yer almaktadır. Kanun, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle, Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararı gereğince, temyize konu hükmün incelenmesinin Yargıtay Yüksek 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 27.06.2018 tarih ve 16719-7588 sayı ile;
“İddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına göre, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanan ve 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı işbölümü kararı gereğince, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 12. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 12 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
31.01.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla katılanın temyiz talebinin kapsamı gözetildiğinde ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık hakkında kişisel verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ve sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçlarından verilen beraat kararlarıdır.
Tebliğnamenin düzenlendiği 31.01.2016 tarihi itibarıyla dikkate alınması gereken iddianamedeki nitelendirmeye göre, temyiz incelemesine konu olan suçlardan kişisel verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunun yaptırımının TCK’nın 136/1. maddesi uyarınca iki yıldan dört yıla kadar hapis cezası; sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçunun yaptırımının aynı Kanun’un 244/2. maddesi uyarınca altı aydan üç yıla kadar hapis cezası olduğu göz önüne alındığında; kişisel verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunun cezası daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 12. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 07.06.2017 tarihli ve 1799-4834 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 12. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.