YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/155
KARAR NO : 2018/217
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-155 2018/217 2013/247723
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 17. Ceza

Sanıklar … ve … hakkında dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların aynı suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 01.03.2017 tarih ve 25403-6822 sayı ile;
“6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen Geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler’ bölümünde de; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgelerdeki nitelendirme esas alınır’ hükmü kabul edilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; sanıkların ATM makinesine düzenek kurarak, şikâyetçiye ait kartı sıkıştırarak şifresini de öğrenmek amacıyla bekledikleri, kartı sıkışan şikâyetçinin ATM başında eşini bırakarak sanıkların yönlendirmesi sonucu yakında bulunan Özdilek AVM görevlilerinin yanına gittiği, bu sıra olay yerine gelen sivil polisin durumu fark edip sıkışan kartı yerinden çıkarıp şikâyetçiye iade ettiği olayda, eylemin Yargıtay CGK’nın 08.04.2014 tarih ve 2012/15-1368-2014/179 sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, suça konu bankamatik kartının mağdur tarafından makinaya yerleştirilip işlemlere başlanması ve kartın sanığın eline hiçbir şekilde geçmemiş olması nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 245. maddesinde düzenlenen, başkasına ait banka veya kredi kartının her ne suretle olursa olsun ele geçirilmesi veya elde bulundurulması şartının gerçekleşmediği; eylemin bir bütün hâlinde 5237 sayılı TCK’nın 141/1, 35 maddesinde öngörülen ‘hırsızlığa teşebbüs’ suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, iddianamedeki anlatım ve 14/02/2014 tarihli tebliğname tarihine göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 17. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince de 28.05.2018 tarih ve 2216-7823 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun, Dairelerin iş bölümünü düzenleyen 19.01.2015 tarih 2015/8 sayılı kararının ‘Ortak Hükümler’ başlığını taşıyan 3. bendinde, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre, görevli dairenin belirleneceği, bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmenin esas alınacağı’nın düzenlendiği anlaşılmakla;
İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih 2015/8 sayılı kararına göre, 20/12/2014 tarihli tebliğname tarihi itibarıyla işin incelenmesinin Yüksek 15. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 17. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” biçiminde değiştirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 20.12.2014 olduğu göz önüne alındığında, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye göre temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca dolandırıcılık suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 01.03.2017 tarihli ve 25403-6822 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.