Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/152 E. 2018/214 K. 13.09.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/152
KARAR NO : 2018/214
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-152 2018/214 2012/273029
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 22 ve 18. Ceza Daireleri

Sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokulmazlığının ihlali suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiş,
Hükümlerin sanık … ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 18.02.2015 tarihli ve 33078-31875 sayılı gönderme kararıyla dosyanın devredildiği Yargıtay 22. Ceza Dairesince 23.03.2016 gün ve 13240-4380 sayı ile;
“O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanıklar …, … ve … hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken, suçun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmamasına ilişkin olduğu, hırsızlık suçu yönünden hükümlerin temyiz edilmediği belirlenerek ve tebliğnamedeki düşünceye katılınmayarak yapılan incelemede;
İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, sanık hakkında yalnızca işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin temyize konu olmasına, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 07.05.2018 tarih ve 11342-6889 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14 ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; sanık …’un 31.12.2013 havale tarihli temyiz dilekçesi ile hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerini, gerekçeli kararın kendisine tebliğ edilmediğinden dolayı temyiz edemediğini belirterek temyiz ettiğine yönelik temyizinin kapsamına, mahkeme kararındaki nitelendirmeye ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.02.2018 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanan, 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş bölümü ortak hükümlerinin 7. fıkrasına göre, temyiz inceleme görevi, Yargıtay Yüksek 2. Ceza Dairesine (Kapatılan 22. Ceza Dairesi) ait olduğu”
Gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 22 (Kapatılan) ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra değişiklik yapılması halinde, görevli ceza dairesinin belirlenmesinde hangi aşamadaki ceza miktarlarının esas alınması gerektiği hususu öncelikle ele alınıp değerlendirilmelidir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların 12.11.2013 olan tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörülen bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçunun müeyyidesi TCK’nun 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme ve aynı Kanun’un 116/4. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığının ihlali suçundan daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 22. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de;
23.07.2016 tarih ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, 05.08.2016 tarih ve 29792 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.07.2016 tarih ve 263 sayılı kararı ile Yargıtay 22. Ceza Dairesinin kapatılmasına ve anılan kararın 2. maddesi gereğince kapatılan Yargıtay 22. Ceza Dairesine ait işlerin 1/3 oranında, Yargıtay 2, 13 ve 17. Ceza Dairelerine devrine karar verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca 23.11.2006 tarih ve 6-6 ile 03.03.2005 tarih ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere dosyanın görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla temyiz incelemesinin Yargıtay 2. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.