YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/150
KARAR NO : 2018/212
KARAR TARİHİ : 13.09.2018
2018/Bşk-150 2018/212 2011/367663
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 5. Ceza
Sanık … hakkında nitelikli dolandırıcılık ve resmî belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesince 26.07.2011 tarih ve 105-161 sayı ile sanığın nitelikli dolandırıcılık suçundan beraatine; resmî belgede sahtecilik suçundan ise mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi ve katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 04.06.2015 tarih ve 12769-26322 sayı ile;
“16.02.2010 tarihli iddianamedeki somut olayın anlatımı ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 17.05.2018 tarih ve 7844-3709 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “…Müşteki kurum vekilleri şüphelinin … Ankara Bölge Müdürlüğünün açtığı ihalede ihale komisyonuna verdiği Sosyal Güvenlik Kurumuna borcu olmadığına ilişkin 425 50 55 sayılı yazının sahte olduğunu bildirip şikâyette bulunmuş, şüpheli muhakkike verdiği savunmasında ihale için istenen ‘borcu yoktur’ yazısı talebine Sosyal Güvenlik Kurumunca 17.235.76 TL borcu olduğu şeklinde cevap verildiğini, bu belgeyi ibraz etmesi hâlinde ihale için yatırdığı teminatın yanacağı ve ihalelere girmekten yasaklanacağını öğrenince söz konusu sahte belgeyi düzenleyip ihale komisyonuna verdiğini savunmuş, alınan bilirkişi raporuna göre söz konusu belgenin iğfal kabiliyetinin bulunduğu anlaşılmış olup…” şeklinde anlatılıp sanığın nitelikli dolandırıcılık ve resmî belgede sahtecilik suçlarından cezalandırılması talep edilmiş ise de, iddianamede tek eylem anlatılarak sanık hakkında yalnızca ihaleye fesat karıştırma suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Bu suça ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 5. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan altı Kurul Üyesi; “Temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiği” görüşüyle karşı oy kullanmışlardır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 17.05.2018 tarihli ve 7844-3709 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 5. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.