YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/148
KARAR NO : 2018/210
KARAR TARİHİ : 13.09.2018
2018/Bşk-148 2018/210 2017/10742
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 12. Ceza
Sanık … hakkında taksirle bir kişinin ölümüne neden olma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında sanığın eyleminin olası kastla adam öldürme suçunu oluşturabileceğinden bahisle Sivaslı Asliye Ceza Mahkemesince verilen görevsizlik kararı üzerine Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesince 10.07.2014 tarih ve 60-175 sayı ile; sanığın bilinçli taksirle bir kişinin ölümüne neden olma suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı, katılanlar vekili ve sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 12. Ceza Dairesince 24.05.2016 tarih ve 12017-8727 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesince 17.11.2016 tarih ve 191-285 sayı ile sanığın olası kastla adam öldürme suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Resen de temyize tabi olan bu hükmün de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince 27.03.2018 tarih ve 3747-1455 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun kararları ile Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ve aynı kanunla Yargıtay Kanununa eklenen geçici 13. madde uyarınca; Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 24.05.2016 tarih, 2015/12017 esas ve 2016/8727 karar sayılı ilamıyla bozma kararı verilmiş olmasına göre; sanık …’ın, maktul …’ı olası kastla öldürme suçundan kurulan hükümle ilgili olarak temyiz inceleme görevinin Yargıtay 12. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince de 08.06.2018 tarih ve 3542-6479 sayı ile;
“İnceleme konusu dosyada, sanık hakkında yapılan yargılama sonunda 10.07.2014 tarihli hüküm ile sanığın TCK’nın 85/1, 22/3, 62, 63, 54. maddeleri gereğince 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, söz konusu hükmün temyizi üzerine Dairemiz’in 24.05.2016 tarihli ilamı ile olası kastın koşullarının gerçekleştiği gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonunda sanığın TCK’nın 81/1, 21/2, 62, 53, 63, 54. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verildiği; söz konusu hükmün temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından 27.03.2018 tarih, 2017/3747 Esas, 2018/1455 Karar sayılı görevsizlik ilamı ile Dairemize gönderilmiş ise de; Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 27.12.2016 gün ve 2016/301-301 sayılı kararında; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacağı belirtildiğinden, tebliğnamenin düzenlendiği tarih de göz önüne alınarak, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu kararı gereğince temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay Yüksek 1. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükmü getirilmiştir.
2017/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 12. Ceza Dairesince 24.05.2016 tarih ve 12017-8727 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında olası kastla adam öldürme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünü temyizen inceleme görevi 14.12.2017 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 27.03.2018 tarihli ve 3747-1455 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.