YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/144
KARAR NO : 2018/206
KARAR TARİHİ : 13.09.2018
2018/Bşk-144 2018/206 2014/186525
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 8. Ceza
Sanık hakkında mala zarar verme ve tehdit suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda Bigadiç Asliye Ceza Mahkemesince 14.03.2014 tarih ve 222-120 sayı ile, mala zarar verme suçundan sanığa ceza verilmesine yer olmadığına, tehdit suçundan sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 13.11.2017 tarih ve 18410-24652 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp, hükümde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyize konu suçlardan yaptırımı en ağır olan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyizin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 11.06.2018 tarih ve 25609-6741 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi, temyiz kapsamına göre mala zarar verme suçuna yönelik temyiz talebi bulunmadığı sanığın temyiz dilekçesinin tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 01.03.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 26.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin, 7. fıkrası uyarınca temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğine göre; sanık …’ın 21.04.2014 tarihli temyiz dilekçesinde yer alan “…yukarıda belirtmiş olduğum dosyamı lehime olan maddelerce temyiz etmenizi beraatimi ya da bozup tekrardan yargılanmamı sağlamanızı…arz ve talep ederim” şeklindeki beraat istekli anlatım göz önüne alındığında, sanığın hakkında tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ile birlikte mala zarar verme suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmü de temyiz ettiği kabul edilmelidir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendi de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde düzenlenmiştir.
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan mala zarar verme suçunun yaptırımının TCK’nın 151/1. maddesinde dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası; tehdit suçunun yaptırımının TCK’nın 106/1. maddesinin birinci cümlesinde altı aydan iki yıla kadar hapis cezası olarak öngörüldüğü dikkate alındığında; mala zarar verme suçunun cezası daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 11.06.2008 tarihli ve 25609-6741 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.