YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/139
KARAR NO : 2018/201
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-139 2018/201 2015/71090
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 15. Ceza

Sanıklar … ve … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasında, Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesince 20.03.2012 tarih ve 11-64 sayı ile; sanıkların eyleminin 5411 sayılı Kanun’un 160. maddesinde yer alan bankacılık zimmeti suçunu oluşturduğu gerekçesiyle Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda ise sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık ve bankacılık zimmeti suçlarından ayrı ayrı beraat hükmü kurulmuştur.
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 30.12.2015 tarih ve 8149-23917 sayı ile;
“Gıyabi kararın suçtan doğrudan zarar gören ve hükmü temyize yetkisi bulunan BDDK’ya tebliğ edilmediği anlaşıldığından, kararın anılan kuruma usulüne uygun olarak tebliğinden, temyiz edilmesi halinde temyiz dilekçesi eklendikten ve bu temyize ilişkin olarak ek tebliğname de düzenlendikten sonra iadesi için dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine” karar verilmiştir.
Tevdi kararından sonra 08.02.2016 tarihli yazıyla ek tebliğname düzenlenmeden dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 09.06.2016 tarih ve 6966-8423 sayı ile;
“5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 162. maddesindeki düzenlemeye göre bu kanunda belirtilen suçlara ilişkin soruşturma ve kovuşturma yapılması, kurum veya fon tarafından Cumhuriyet Başsavcılığı’na yazılı başvuruda bulunulmasına bağlı olup, bu başvuru muhakeme şartı niteliğindedir.
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nın 158/1-d maddesi uyarınca nitelikli dolandırıcılık suçundan açılan kamu davası sonucu beraat kararı verilmiş olup, … ile ilgili bankanın şikayetinin bulunmadığı ve banka zimmeti suçundan doğrudan zarar görmeyen …’ın bu suç yönünden temyize hakkı olmadığı da gözetilerek; 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14.maddesi uyarınca iddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararına göre, inceleme görevi Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 07.06.2018 tarih ve 2969-4346 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 19/01/2015 tarih 2015/8 ve 12/02/2016 tarih 2016/1 sayılı kararlarının Yargıtay Ceza Daireleri işbölümünü düzenleyen II numaralı bölümün ortak hükümler başlığının 5 ve 4. bendinde, ‘Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Sanıklar hakkında dolandırıcılık ve banka zimmeti suçlarından beraat kararı verildiği, verilen kararın temyizi üzerine dosyanın Yargıtay 7. Ceza dairesi başkanlığına geldiği, 7.Ceza Dairesince 30/12/2015 tarih ve 2015/8149-23917 E-K sayılı ilamı ile dosyanın hükmü temyize hak ve yetkisi bulunan BDDK’ya kararın tebliği için mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdii edildiği anlaşılmakla, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (7.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 22.01.2015 tarihli ve 29244 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren ve 06.03.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Ceza daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde, görevin belirlenmesinde yeni düzenlemedeki suç vasfına bakılır” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, temyiz talebinin önce Yargıtay 7. Ceza Dairesince incelenerek 30.12.2015 tarih ve 9149-23917 sayı ile ek tebliğname düzenlenmek üzere tevdi kararı verildiği anlaşıldığından, tevdi kararı doğrultusunda yapılacak yeniden inceleme görevi de Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 09.06.2016 tarihli ve 6966-8423 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.