YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/137
KARAR NO : 2018/199
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-137 2018/199 2017/1241
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 16. Ceza

Sanıklar …, …, …, …, …, …, … ve … hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve yönetme, suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma, resmî belgede sahtecilik, mühürde sahtecilik, nitelikli hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi, dolandırıcılık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Bafra 1. Asliye Ceza Mahkemesince 20.12.2013 tarih ve 894-1087 sayı ile; sanıkların atılı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar …, …, …, …, … müdafileri ve sanıklar …, …, … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 13.03.2018 tarih ve 1666-2636 sayı ile;
“…İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 14. maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararına, inceleme tarihi ile temyizin kapsamına göre sanıklara atılı suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nın 220/1. maddesinde düzenlenen ‘suç işlemek amacıyla örgüt kurma’ suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevi Yüksek 16. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince de 02.05.2018 tarih ve 1453-1336 sayı ile;
“…İddianame ve mahkeme kararındaki hukuki nitelendirmeye, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi hükmüne, birden çok suça ilişkin temyiz inceleme görevinin temyiz kapsamında yer alan suçlardan en ağır cezayı içeren suçta görevli daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararının 7. maddesi hükmünde belirtildiği üzere suçların cezalarında sonradan değişiklik yapılması hâlinde tebliğname tarihindeki ceza miktarının esas alınacak olmasına göre işin incelenmesinin Yargıtay Yüksek 2. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 16. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklindedir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamalarına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınmalıdır.
Buna göre; tebliğnamenin düzenlendiği 17.02.2017 tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken mahkeme kararındaki nitelendirmeye konu suçlardan adet veya tahsis veya kullanımları gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık suçunun cezası TCK’nın 142/1-e maddesi uyarınca üç yıldan yedi yıla kadar hapis cezası, suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçunun cezası TCK’nın 220/1. maddesi gereğince iki yıldan altı yıla kadar hapis cezası, suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçunun cezası aynı Kanun’un 220/2. maddesine göre bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası, mühürde sahtecilik suçunun cezası aynı Kanun’un 202/2. maddesi uyarınca bir yıldan altı yıla kadar hapis cezası, resmî belgede sahtecilik suçunun cezası aynı Kanun’un 204/1. maddesi gereğince iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası, dolandırıcılık suçunun cezası aynı Kanun’un 157/1. maddesine göre bir yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezası, mala zarar verme suçunun cezası TCK’nın 151/1. maddesi gereğince dört aydan üç yıla kadar hapis veya adlî para cezası, konut dokunulmazlığının ihlâli suçunun cezası TCK’nın 116/4. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun cezası TCK’nın 165/1. maddesi uyarınca altı aydan üç yıla kadar hapis ve onbin güne kadar adlî para cezasından ibaret olup, hırsızlık suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 13.03.2018 tarihli ve 1666-2636 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.