YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/136
KARAR NO : 2018/198
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-136 2018/198 2013/246701
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 7. Ceza

Sanıklar … ve … hakkında tehdit, hakaret suçları ile ayrıca sanık … hakkında 4320 sayılı Ailenin Korunmasına Dair Kanuna muhalefet suçundan cezalandırılması suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda tüm suçlardan sanıkların beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 15.01.2015 tarih ve 29588-461 sayı ile;
“Katılan vekilinin 25.04.2013 tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, tebliğnamede katılan vekilinin temyiz talebi yönünden görüş içermediğinden bu hususta ek tebliğname düzenlenmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine” karar verilmiştir.
Tevdi kararından sonra düzenlenen 14.02.2015 tarihli ek tebliğname ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 22.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni iş bölümü nedeniyle, Daire Başkanı tarafından imzalanan 01.04.2015 tarih ve 4304-13184 sayılı gönderme kararıyla dosyanın devredildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince 17.05.2016 tarih ve 16579-18197 sayı ile;

“Hükümlerin konusuna, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 ve 2016/1 sayılı kararına göre, sanıklara yükletilen suçlardan tehdit suçunun daha ağır yaptırım içerdiği cihetle, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 07.03.2018 tarih ve 10847-4480 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp, hükümlerde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun kararına ve temyizin kapsamına ve daha önce dosyanın Yüksek 7. Ceza Dairesince incelenmiş olmasına göre, işin incelenmesi Yüksek 7. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 23.04.2018 tarih ve 4568-4514 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesinin 07.03.2018 tarih ve 2016-10847 E.- 2018/4480 K. sayılı görevsizlik kararı üzerine, Antalya 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012-587 E.- 2013/228 K. sayılı dosyası, temyizen incelenmek üzere Dairemize gönderilmiş ise de,
28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa’nın 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Kanun’un 14 üncü maddesi uyarınca iddianamedeki nitelendirme ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 gün ve 8 sayılı kararına göre, inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve tebliğname tarihi olan 02.10.2014 tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 4. maddesinde;
“Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.

İncelemeye konu dosyada, temyiz talebinin önce Yargıtay 7. Ceza Dairesince incelenerek 15.01.2015 tarih ve 29588-461 sayı ile ek tebliğname düzenlenmek üzere tevdi kararı verildiği anlaşıldığından, tevdi kararı doğrultusunda yapılacak yeniden inceleme görevi de Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 23.04.2018 tarih ve 4568-4514 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.